En in het verlengde daarvan de Sovjet-Unie …

 

RUSLAND werd géén wielergrootmacht en zal 

er ook nooit één worden

 

 

Geloof het of niet maar de Five Rings of Moscow (van 8 tot en met 12 juni) is voorlopig / allicht definitief de enige Russische koers op de UCI-kalender.

Zelfs indien je terugvalt op de vroegere Sovjet-Unie (die uiteenviel in 1991) kom je weinig verder want ook in Estland (Tour of Estonia en de Baltic Chain Tour), Letland, Litouwen, Moldavië, Oekraïne (Tour de Lviv Region en drie ééndagskoersen in Kiev) en Wit-Rusland zijn er amper of geen wedstrijden op de UCI-kalender. 

Ze hebben met het Astana Qazaqstan gelukkig een World Tour Team maar Kazachstan is géén Russische deelstaat, is het ook nooit geweest en zal het hopelijk nooit worden.

Wat rest Rusland dan nog wel? Bitter weinig en slechts drie vertegenwoordigers in de World Tour -> Alexey Lutsenko, Pavel Sivakov en Aleksandr Vlasov.

 

De vroegere deelstaten komen globaal op slechts 9 uit: Estland (Tanel Kangert, Martin Laas, Rein Taaramäe), Letland (Emils Liepins, Krists Neilands, Toms Skujins), Litouwen (Ignatas Konovalovas), Moldavië (-), Oekraïne (Mark Padun) en Wit-Rusland (Alexandr Riabushenko).

 

Bij de ProContintale Teams geraakt Rusland (2) plus zijn vroegere deelstaten Estland (4), Letland (3), Litouwen (1), Moldavië (-), Oekraïne (1) en Wit-Rusland (1) amper aan dertien.

 

Desalniettemin claimde Rusland de organisatie van het wereldkampioenschap in 2025 dat evenwel naar Rwanda ging, wat voor enkele verschuivingen zorgde in het hoofdbestuur van de UCI.

 

Rusland leek na de perestroika in 1991 nochtans een wielergrootmacht te worden met vooral Evgueni Berzin, Viatcheslav Ekimov, Dimitri Konychev, Denis Menchov, Pavel Tonkov, … 

 

Ook de vroegere deelstaten deden een tijdlang aardig mee met vooral Vasil Kiryienka(Wit-Rus), Jaan Kirsipuu (Est), Raimondas Rumsas (Let), Piotr Ugrumov (Let), Romans Vainsteins (Let), … Ze bleken evenwel eerder vluchtige passanten dan trekkende voorbeelden voor de jeugd van die landen. 

 

De Sovjet-Unie en heel communistisch Oost-Europa scheerden met hun staatsamateurs wel hoge toppen in het amateurwielrennen, waarin nog meer 'alles mocht en kon' dan in het vrije(re) Westen. Men voorspelde dat de Oostblokkers het de professionele West-Europeanen moeilijk konden maken indien zij daar de kans toe krijgen. 

Voor de inmiddels bijna 91-jarige de Oost-Duitser Gustav-Adolf Schur, die een loepzuivere hattrick aan wereldtitels (Reims 1958, Zandvoort 1959, Leipzig 1960) versierde, kwam de perestroika 40 jaar te lààt. Misschien maar goed ook, anders wachtte hem allicht hetzelfde lot als de Pool Ryszard Szurkowski die het er op zijn 28ste op waagde maar die, op een behoorlijke Paris-Nice 1974 na, van een koude kermis terugkeerde. Szurkowski overleed op 1 februari 2021, drie weken na zijn 75ste verjaardag. 

 

Koersend Oost-Europa wordt thans overeind gehouden door twee verrassende landen: het Slovakije van Peter Sagan en het Slovenië van Primož Roglič en Tadej Pogačar. 

Benieuwd of dit illuster trio troonsopvolgers in eigen land zal kennen. Op dit moment ziet het daar hoegenaamd niet naar uit.