Aangezien er slechts één de Tour kan winnen is uitblinken essentiëler …

Behalve REMCO zal ook Maxim VAN GILS zich aangesproken voelen

 

Het Critérium du Dauphiné is van oudsher een betrouwbare maatstaf van de Tour zodat de 34-jarige Primož Roglič een geredelijke theoretische kans maakt om na Louison Bobet (1955), Jacques Anquetil (1963), Eddy Merckx (1971), Luis Ocaña(1973), Bernard Thévenet (1975), Bernard Hinault (1979 en 1981), Lance Armstrong(2002 en 2003), Chris Froome (2013, 2015 en 2016), Geraint Thomas  (2018) en Jonas Vingegaard (2023) om de kleine en de grote Tour in één en hetzelfde seizoen te winnen.

De 76ste editie was evenwel te weinig representatief want dé twee tyconen Jonas Vingegaard en Tadej Pogačar ontbraken. Roglič kende bovendien een bangelijke slotdag en een kwetsbare Primož kan nooit partij zijn voor een optimale Vingegaard en Pogačar en al zeker niet volgens Thijs Zondervel die Roglič “verbijsterend matig à best slecht” vond. Leefde die kwal de voorbije maanden op een andere planeet van waarop hij niet kon zien dat Primož begin april zwaar viel in het Baskenland, dat hij in de Franse Alpen aan zijn heroptreden toe was, dat hij in de tijdrit van 34,4 km. als enige klassementsrenner in Remco’s buurt kwam en dat hij twee van de drie bergritten met overschot won? Hij deed het alvast duizend keer beter dan de vorig jaar namens Jumbo-Visma Zondervel zo bejubelde Sepp Kuss. 

 

Op almaar minder dagen van Le Grand Depart (lees: Il Grande Partenza, want in Firenze) kan er nog veel evolueren. Maakt Jonas, na zijn vreselijke val in het Baskenland, daar in optima forma zijn opwachting? Daar bestaan gegronde twijfels over of zou Visma een rad voor de ogen draaien?

Kan Tadej zijn niveau van de Giro terug oppikken en nog eens drie weken volhouden? Denkelijk wel en het zou ook een respect van de logica zijn indien de steeds 25-jarige Sloveen drie jaar later ‘eindelijk’ zijn derde Tour won. Il Imbatido Tadej weet je nog wel die vanaf 2021 de Tour een record aantal keren zou winnen maar niet deed. Valt hij een derde keer ten prooi aan un jour sans?

 

Wie neemt het voortouw bij ontstentenis van Vingegaard en Pogačar?

Dan toch Primož Roglič indien hij in de slotfase niet begeeft zoals hem al vaker overkwam? Hij zal, in samenspel met  Aleksandr Vlasov, op zijn minst de luis in de pels van Visma willen zijn. Hij was in de Vuelta 2023 de beste maar moest zich inhouden voor Kuss. Primož had er in de Tour van 2022 nochtans mede voor gezorgd dat Pogačar schaakmat werd gezet ten voordele van Vingegaard. Dat was Richard Plugge kennelijk selectief vergeten met Roglič’ overstap naar Bora-hansgrohe voor gevolg.  

 

Dan blijven onder anderen over: João Almeida, debutant Juan Ayuso, Enric Mas, Tom Pidcock, Adam of Simon Yates, … voor wie de top vijf wel het hoogste goed zal zijn toch of bestijgen zij het eindpodium (zoals Adam in 2023)?

 

Sepp Kuss mag je alvast skippen, de foute winnaar van de Vuelta 2023, is op zijn juiste inschatting teruggekeerd. 

Matteo Jorgenson heeft het binnen Visma - Lease a Bike van de Amerikaan overgenomen. Hij won Paris-Nice en ei zo na ook het Critérium du Dauphiné.

 

Veronachtzaam vooral Carlos Rodriguez nièt! Hij won de Tour de Romandie na ei zo na ook de Itzulia Basque Country maar werd bovenal zevende in de Vuelta 2022 en vijfde (en dagwinnaar) in de Tour van 2023.

 

Laten we alvast Remco Evenepoel buiten dit debat houden en er zo over waken dat het méér wordt dan realistisch begroot. Hij is still under construction en heeft zich verbaal ingedekt met als wijs uitgangspunt: een dagzege en een top tien in het eindklassement, die hem dit seizoen te beurt viel in Paris-Nice en het Crité-rium du Dauphiné. Indien hij die Franse stijloefeningen nu eens herhaalde in Le Grand Boucle, dat zou al niet min zijn maar het kan beduidend méér worden.

 

Uitblinken wordt in Remco’s geval essentiëler dan de allerhoogste toppen scheren en dat geldt nog meer voor Maxim Van Gils, van wie een spraakmakend klassement allerminst verwacht wordt maar daarom niet totaal uitgesloten is. Tegenslagen bleven hem niet bespaard maar zijn parool luidt: all what doesn't kill me, makes me stronger!En het is nog waar ook! Hou hem in zijn tweede Tour maar in het oog tijdens de Italiaanse ouverture annex de terugkeer in Frankrijk alover de col du Galibier richting Valloire. Vorig jaar viel hij al in de tweede rit en botste bij het losrijden tijdens de tweede rustdag op een vrachtwagen maar zette door. Drie dagen eerder werd hij op de Grand Colombier enkel door Michal Kwiatkowski van een spraakmakende dagzege gehouden.