Kyano COTTIGNIES

“still under construction” 

 

Kyano Cottignies (Emelgem) was, na zijn heersende kompaan Jinze Joris, tijdens de voorbije lente de best prestérende nieuweling. Zijn tweede campagne kan nu al niet meer stuk maar de honger is nog lang niet gestild. 

Kyano is een geregelde winnaar maar géén opportunist! Zie maar zijn aktieve koers in Sint-Katelijne-Waver, waar hij na zijn zesde overwinning op het podium tot ‘Prins’ werd verheven.

Voor het tijdrijden haalt hij de neus niet op, al lijkt hij daarin eerder wisselvallig te presteren: 8ste in Borlo, 3de in Poperinge en tussendoor het  PK in Ruddervoorde gewonnen maar een afknapper in het BK in Geraardsbergen, waar hij over de 9,5 km. 47” (hetzij 5 per kilometer) meer deed dan Jinze Joris. 

“Klopt”, bevestigt papa Vincent, een technische leerkracht aan het VTI van Waregem en op niveau een verwoed MTB’er en strandracer. “Na het BK kreeg Kyano een zoveelste keer te maken met amper te harden krampen. Een check up bracht lactose-gevoeligheid aan het licht. Door nauwgezet op de voeding te letten zal hij dat niet te veronachtzamen ongemak almaar beter onder controle krijgen.”

 

Dat bleek al tijdens de tijdrit van de aansluitende Course de la Paix (Tsjechië), waarin Kyano 17de werd op een fiets die twee maten te klein was. Hij verloor een kleine minuut, waardoor hij in het eindklassement van de tiende naar de veertiende plaats terugviel. Hij verdiende een betere eindotering na zijn uitstekende heuvelritten waarin hij derde en vierde werd.

 

Kyano keerde in bloedvorm terug en dat liet het beste verhopen voor de Ronde van Vlaanderen waarin hij al vrij vroeg door materiaalpech werd teruggeslagen. Van lieverlede won hij ’s anderendaags in Moorsele.

 

Hoogtemeters zijn wel degelijk aan hem besteed. Dat bleek vorige zomer (ondanks een val) al in Herbeumont en meer nog eind september in Orroir - Mont de l’Enclus met een hoopgevende tweede plaats, luttele seconden na Yasu Vervoort maar vòòr onder anderen Leander De Gendt en Sune De Valck.

 

De begeerde grotere ‘vis’ haalde hij ei zo na al tijdens de vroege lente op in Noord-Frankrijk: 2de in de GP du Mont Noir - Saint Jans Cappel en 4de in La Pévèle Classics. Twee maanden later haalde hij die slag thuis in Sint-Katelijne-Waver met dank aan de steun van de kompanen: de perfecte lead-out na de uitvalspogingen (van vooral Giel De Nul) ongedaan te hebben gemaakt. Het kostte hen geen moeite om hun boomlange (1,92 m) teamplayer bij te springen en als een ‘Prins’ aan zijn examens ‘maatschappij & welzijn’ in de Prizma - Campus IdP te laten beginnen.

 

Kyano begint op 30 juni aan zijn tweede seizoenshelft met het BK ploegentijdrijden in Montenaken. Twee dagen later is er de Ardennenkoers in Herbeumont. Nog reikhalzender ziet hij uit naar de Tour de l’Ain (Fr.) en de Vuelta al Bayo Aragon (Sp.). Nergens heb je meer het gevoel van coureur te zijn als in de buitenlandse rittenkoersen die hem op 11 augustis perfect gerodeerd aan de afrit van het BK in Liedekerke moeten brengen. Kyano was er vorig jaar al dicht bij de driekleur in Hoogstraten, waar de sterke Emil Siegers door de mazen van het net glipte en enkele tientallen meters overhield om Jinze Joris te kloppen voor de tweede plaats. Kyano wil dit keer op de hoogste trede, al zou hij er goed aan doen om er geen obsessieve mustwin van te maken.

 

Voor een ‘reus’ als Kyano is het niet evident om een aërodynamische houding aan te nemen. Ook speelt de opwarming op de rollen speelt hem wel eens parten zodat hij voortaan opwarmt als voor een koers in lijn. Mij lijkt het dat vooral de factor (onnodige) stress moet bewongen worden. Zijn mentor Thieme Van Ruymbeke, ook niet de kleinste, probeert het almaar in betere banen te leiden. Als dagdagelijkse leraar lichamelijke opvoeding en gekwalificeerd trainer ziet hij in Kyano een groeidiamant die zijn trainingsomvang nog wijselijk beperkt houdt en wiens beide voetjes (zeg maar voeten!) door zijn ouders op de grond worden gehouden.