UCI reageerde er nogal ‘vreemd’ op …

 De betrapping van Andrea PICCOLO mag niet als een fait divers weggemoffeld worden

 

Andrea Piccolo kreeg de buitenwacht bij EF Education-EasyPost nadat hij op 20 juni aan de grens werd tegengehouden op verdenking van het transporteren van menselijk groeihormoon.

Piccolo maakte sedert augustus 2022 deel uit van het team van Jonathan Vaughters en verraste als 21-jarige met een serie fraaie ereplaatsen. Daar kon hij in 2023 geen leuk vervolg aan breien en nog minder dit seizoen waarin hij enkel het nieuws haalde wegens het gebruik van slaapmiddelen die wel legaal waren maar ongekend bij de ploeg. Hij werd voor een maand geschorst en de UCI werd ingelicht. 

Vaughters wilde Piccolo toen al onomkeerbaar ontslaan, maar mocht dat niet van de UCI. Toen Andrea zijn schorsing had uitgezeten werd hij geselecteerd voor de Giro, waarin hij vierde werd in de zesde rit. Op de voorlaatste dag kwam hij ten val en gaf op. Er zal al veel moeten gebeuren opdat we hem ooit nog terugzien in het wielerpeloton.

 

Op dat gegeven reageert de UCI bijzonder vreemd. Het noemt Piccolo’s aanhouding zelfs opgezet spel als het finaliseren van een langdurige doorzoeking, geleid door het International Testing Agency (ITA) in samenwerking met de National Anti-Doping Organisation (NADO) en de Italiaanse handhavingsautoriteiten.

 

Als dat allemaal waar zou zijn, houdt het daarmee dan op of graaft men dieper? In wiens opdracht handelde Piccolo en wie maakte deel uit van zijn doelgroep?

Het is daarbij opmerkelijk dat het andermaal uitlekt tijdens de ultieme aanloop naar de Tour. Mogen we er ons dus, zoals enkele jaren geleden, opnieuw aan verwachten dat bepaalde renners de start wordt geweigerd of hebben die betrokkenen de stille wenk gekregen om de (on)eer aan zichzelf te houden?

Even de selectie van EF Education-EasyPost monsteren dan maar. Alberto Bettiol, Stefan Bissegger, Richard Carapaz, Rui Costa, Ben Healy, Neilson Powless, Sean Quinn en Marijn van den Berg zijn (in alfabetische orde) de logische uitverkorenen. Hopelijk rollen er al evenmin koppen bij de andere teams.

 

Niet weinigen hebben op de onheilstijding gereageerd met de conclusie dat ongeoorloofde middelen nog steeds schering en inslag zijn in het wielerpeloton, dat almaar sneller rijdt en roekelozer wordt. 

Helemaal weg zul je de subversiviteit inderdaad nooit krijgen, wel almaar sterker benaderen want de pakkans (ook buiten competitie!) is bijzonder groot, de sancties zijn gigantisch en er kan jaren later met terugwerkende kracht even zwaar gestraft worden.

 

Elke betrapping is géén nederlaag maar een overwinning voor het wielrennen en bovendien een krachtig ontradend signaal.