Miel DEKIEN, de onderschatte junior die almaar hoger opveert

 



Met een derde plaats in Romsée-Stavelot-Romsée heeft Miel Dekien (Houthulst) ook bij mij eindelijk de aandacht gewekt die hij al langer verdiende. Zijn oom en mentor Laurens Versteele (die ook koerste) wees er mij al langer op dat zijn neef aan een uitmuntend seizoen bezig is. En wie weet: maybe we ain’t seen nothing yet!

 

Miel is een oorspronkelijke veldrijder die zich in de subtop nestelde maar gaandeweg nog meer voldoening haalde uit de wegwedstrijden en al helemaal toen hij op 8 juli 2023 in Zillebeke die langverbeide eerste overwinning behaalde. Hij hield er schoon volk achter zich, onder anderen Gauthier Servranckx en Xander Scheldeman, die inmiddels naar hogere regionen zijn doorgestoten. Miel daarentegen bleef hangen in de grijze middenmoot met het gevoel dat nationaal alles draait rond het zaligmakende klimproject.

Miel is op de hoogtemeters nochtans lang de minste niet, anders werd hij niet vijfde op de Mont del’Enclus in Orroir noch vierde in de Bob Jungels (Lux., 1.1). Zijn derde plaats in Romsée-Stavelot-Romsée (1.14) heeft dat bevestigd.

 

Misschien werd Miel vooralsnog niet voor vol aanzien omwille van zijn teleurstellende prestaties in de tijdritten: 71ste in die der Ster van Zuid-Limburg in Sittard, 14de in het PK in Ruddervoorde, 32ste in de nationale tijdrit van Poperinge én in het BK te Oudenaarde. Bij die gelegenheden deed hij per kilometer zes à elf seconden meer dan de winnaar. Dat hij nog moest wennen aan zijn tijdritfiets (waarop hij aanvankelijk té hoog zat), oké maar dan nog zit het hem meer tussen de oren dan in de benen. Misschien is dat euvel hem aangerekend bij het opmaken van nationale selecties. 

Miel zint op beterschap in die discipline en dat wil hij de komende periode ook waarmaken. Op 30 juni is er het BK ploegentijdrit in Montenaken en het weekend daarop in de Sint-Martinusprijs van Kontich, waar hij aan deelneemt in een mixed team met de inrichtende club. En misschien inspireert het hem om zich begin september ook te smijten in de Memorial Igor Decraene in Waregem met een goede opwarming, het verstand op nul, de blik op oneindig en het gashendel stelselmatig openzetten. Het tijdrijden is geen doel op zich maar een extra argument om door de Devo Teams te worden opgemerkt.

 

Die campagne zal hij nog liever leveren in de Ardennenkoersen van Herbeumont (2 juli) en Couvin (25 juli). Jammer dat Air College - B-Concept er niet bij zal zijn in Aubel-Thimister-Stavelot (begin augustus) en de Triptyque Ardennais (vanaf 23 augustus) of het zou moeten zijn dat hij als gastrenner gesolliciteerd wordt. 

 

Datgene dan waarin Miel zich al waarmaakte, is overigens niet gering. Hij opende met een derde plaats in Staden. In Nokere had hij uitzicht op een mooie uitslag tot hij op 500 meter van de finish ten val kwam. In de tweede rit der Ster van Zuid-Limburg kostte het oponthoud na een val hem meerdere minuten. In de GP André Noyelle van en naar Ieper werd hij dertiende en in de E3 Harelbeke maakte hij deel uit van de ruime hoofdgroep maar parkeerde in de sprint op de 36ste plaats. In de Ronde van Vlaanderen maakte hij (tenslotte 26ste) gedurende 15 km. jacht op de koplopers. Het viel hem te beurt een week na het PK in Ingelmunster, waar hij zich op het podium wurmde tussen de snellere Wout Hemeryck en smaakmaker Jenthe Verstraete. Bijna dag op dag een maand later verwierf een volgende podiumplaats in Romsée nog meer betekenis. Hij glunderde in het Luikse naast Jasper Schoofs (’s lands beste) en de Brit Seth Jackson van Willebrord Wil Vooruit.

 

Aan één en ander wil hij in de tweede helft van het seizoen nog meer dan wat toevoegen om een Devo Team te overtuigen van zijn meerwaarde. In het andere geval kan hij zich zeker vinden in één van de betere clubteams. 

 

Ook op studievlak zit er een mooie evolutie aan te komen. Als afgestudeerde in de elektro-mechanica aan het VTI van Diksmuide wil hij doorstarten in Vives Kortrijk in een nog nader te bepalen richting.