vrijdag 3 juni 2022

Lars VAN RYCKEGHEM

staat voor de zomer van de hoop


Lars Van Ryckeghem is de jongste jaren door een hel gereden met zijn koersfiets als marteltuig. Eind april probeerde men een tweede keer het tij te doen keren. In het UZ van Gent werd het vlies rond een spier in de linkerbovenbil verruimd omwille van het vermoeden dat een te smal spiervlies een veel te snelle verzuring in het linkerbeen met zich bracht. 


Lars in betere tijden als drager van de driekleur van het tijdrijden.

Lars had een abonnement op de Belgische titel in het tijdrijden. Bij de nieuwelingen viel hem dat te beurt in Vichte 2017 en het jaar daarop in Vresse-sur-Semois. Dat herhaalde hij als neo-junior in Sint-Lievens- Houtem. In 2020 was er door Covid-19 geen BK tijdrijden, maar het zou sowieso zonder Lars geweest zijn wegens een slapend linkerbeen.

“Aanvankelijk was dat enkel met de tijdritfiets”, zucht Lars. “maar op de duur verkrampte het linkerbeen ook op de gewone koersfiets veel te gauw, en tenslotte ook op de mountainbike. Een operatie in oktober 2021 aan de vernauwing van de liesslagader haalde weinig uit.” 

Lars begon met een karrevracht verse moed aan zijn tweede campagne bij de beloften maar twee regionale koersen voerden hem naar wanhoop. In Sint-Maria-Lierde hield de groene vlag, het achterlichtje van de koers, hem gezelschap. In zijn volgende koers kwam hij niet eens zo ver, Lars werd bij halfkoers uit de wedstrijd genomen. Volgende koersen hadden geen enkele zin. Kabbelend trainen deed hij nog wel als bezigheidstherapie


Lars liet het daar niet bij maar onderging nog diverse onderzoeken waarbij zijn zenuwstelsel werd doorgelicht en de druk op de spieren werd gemeten, en dat zowel voor als na een inspanning. Daaruit kwamen grote verschillen aan het licht, kennelijk te wijten aan een te klein vlies rond een spier in het linkerbovenbeen. Om dat te verhelpen werd een sneetje in dat vlies gezet opdat de spier meer ruimte zou krijgen om bij inspanningen uit te zetten.

We zijn inmiddels een maand recuperatie verder en Lars mag de training hervatten. Het is dus een volgende keer bang afwachten maar zelfs indien dat niet meteen goed afloopt, dan nog zal Lars de handdoek niet gooien want in dat geval zal het koersbloed kruipen waar het niet gaan kan.

Mama Sofie Pollet voegt er veelbetekenend aan toe:

“We hopen op een gunstig gevolg van de operatie, maar dit zullen we pas weten na een aantal koersen. Lars blijft optimistisch en hoopvol, hij wil er zich nog steeds helemaal voor smijten. Wij gaan daarin met hem mee, maar zijn niet blind voor een andere realiteit. Ondertussen kan hij zich nadrukkelijker wijden aan zijn studies (Immobiliën voor Bachelor in het vastgoed aan de Hogeschool van Gent), maar zijn hart focust zich nog steeds even passioneel op de koers, die hem tot voor enkele jaren zoveel voldoening schonk en vreugde verschafte.” 


Lars hoopt dat het meteen de betere kant opgaat zodat hij tijdens de zomervakantie de conditie kan opbouwen om er tijdens de nazomer en de herfst nog meer dan wat van te maken en in de volste gemoedsrust aan het winterreces te beginnen in de aanloop naar de tweede helft van zijn beloftentermijn. Opgeven zal in géén geval reeds aan de orde zijn. Als onklopbare tijdrijder in eigen land heeft Alec Segaert zijn plaats al wat ingenomen, Lars gunt het zijn teammate van harte. De opgang van de één hoeft die van de ander niet uit te sluiten, wel integendeel en misschien maken ze mekaar onderling beter.


1 opmerking:

  1. Ik hoop op een goede afloop voor Lars, gewezen ploegmaat van kleinzoon Benoît bij de Jonge Renners

    BeantwoordenVerwijderen