Quinten HERMANS is àltijd 

al een wegrenner geweest

Quinten Hermans wordt òòk wegrenner, werd de jongste jaren geopperd. Toch niet, dat was hij al van meet af aan. Als aspirant werkte hij een beperkt programma af en was hij een vaste klant op de podia van de Limburgse kampioenschappen (kampioen tijdrijden bij de 14-jarigen) 2009 en in Rudder-voorde kwam hij (2de na Enzo Demasure) het dichtst bij een overwinning. 

Quinten HERMANS tijdens de zomer van 2009 bij de aspiranten in Ruddervoorde, waar hij in de spurt door zijn medevluchter Enzo DEMASURE kansloos geklopt werd. Zou die laatste er geen spijt van hebben dat hij er zo gauw de brui aan gaf?

De wegkoersen waren ondergeschikt aan het terrein, waarop Quinten als nieuweling drie Belgische titels behaalde: twee in het veld als nieuweling in Oostmalle 2010-2011 en in Antwerpen 2011-2012, tussendoor in het mountainbiken in Buizingen in 2011. Die laatste titel hernieuwde hij twee jaar later als junior aan de wondermooie Lac de l’Eau d’Heure. 

Op een volgende Belgische titel in het veld was het wachten tot aan de beloften in 2016-2017, nadat hij Europees kampioen werd in 2015-2016 en in 2016-2017. In het WK voor beloften in Heusden-Zolder 2016 mocht hij het podium op met Eli Iserbyt en Adam Toupalik. Quinten werd die winter primus in de SuperPrestige en tweede in de Wereldbeker (“van de Lage Landen”). 

De winter van 2016-2017, zijn ultieme als belofte, werd zowaar nog beter met de Belgische en de Europese titel, de eindzege in de DVV Verzekeringen Trofee en in de SuperPrestige. Enkel het WK in Belvaux (Lux.) viel tegen met een negende plaats.

Vanaf de zomer van 2018 haalde Quinten de draad met de weg weer nauwer aan en dat ging hem vrij goed af met een dagzege in de Oberösterreichrundfahrt en bovenal in de Tour de Wallonie: een dagzege in Herstal en de tweede eindplaats in dezelfde tijd als Tim Wellens die meer punten totaliseerde. 

In 2019 demonstreerde Quinten in de Flèche du Sud (Lux.) met drie dagzeges en de eindoverwinning, gevolgd door een podiumplaats in Dwars door het Hageland en een bevestiging in de Tour de Wallonie.

Eén en ander belandde niet enkel in blindemansogen maar ook in de klare kijkers van Hilaire Van der Schueren. Zoals Quinten de (weliswaar beperkte) hoogtemeters met fluitend gemak pareerde, zo besefte men toen al dat hij inzetbaar is op uiteenlopend terrein.

Quinten bleef ook een passioneel veldrijder, die in de vier voorafgaande WK’s steevast tussen de 7de en de 11de plaats eindigde maar aan het eind van zijn (blijkens zijn 5de eindplaats in de uci-ranking 2021-2022) beste winter zou hij nòg béter doen. 

Het werd evenwel, op last van een positieve coronatest, uithuilen en onverkort schakelen naar zijn wegcampagne die hij anoniem aanving in de Strade Bianche maar pas op dreef kwam vanaf het Baskenland, waarin hij ei zo na een dagzege behaalde in Viana, waar enkel Julian Alaphilippe en Fabien Doubey hem voorbleven. Die passage bracht hem in optima forma voor Liège-Bastogne-Liège, waarin hij 48" na Remco Evenepoel de spurt voor de dichtste ereplaats won van Wout Van Aert. Hij had de smaak goed te pakken en in de eerste drie ritten der Tour de Romandie eindigde hij telkens rond de vijfde plaats. 

Een maandje out of competition tastte zijn vormpeil niet aan en zelfs een aanrijding op training, waarbij hij zijn duim verrekte, bracht hem niet in verlegenheid om van de Ronde van België zijn volgend objectief te maken. In de Vlaamse koninginnenrit in Maarkedal bleef hij nog steken op de vierde plaats maar in de Waalse kroonrit in Durbuy mikte hij perfect in de roos, zijn eerste overwinning drie jaar na zijn recital in de Flèche du Sud. Hij pakte met verbazend gemak ook de negen seconden van de Gouden Kilometer maar blijft op acht tellen hangen van Mauro Schmid en Tim Wellens en die tijdskloof in de afsluitende sprintersetappe (met weliswaar weer een Gouden Kilometer) overbruggen wordt een heikele opdracht. Zelfs zonder eindzege zal Quinten vanavond Beringen overtevreden verlaten maar dan liefst zonder herhaling van de Tour de Wallonie 2018, die hij op punten verloor van … Tim Wellens.

Daarna wenkt het BK in Middelkerke en zijn eerste Tour, waarin hij voluit wil gaan voor een dagzege. Wekenlange inspanningen gaan zijn petje immers niet boven want de Giro van 2021 reed hij rimpelloos uit met een vijfde plaats in Gorizia als beste daguitslag.

Quinten Hermans is einde contract bij Intermarché-Wanty-Gobert, dat hem wat graag wil behouden maar zelfs tegen betere voorwaarden zal het niet simpel zijn om de andere kapers af te houden. De visibiliteit en dus de return van de welbespraakte Turnhoutenaar overlapt de seizoenen, al kan ik mij voorstellen dat de weg het veld almaar meer zal verdringen, zoals eerder bij Mathieu van der Poel en Wout Van Aert.