vrijdag 3 juni 2022

Gauthier SERVRANCKX

de kampioen van méér dan één dag

Als een coureur zònder overwinning kampioen van België bij de junioren worden … Het viel Waregemnaar Jakov Beirlaen te beurt in Herzele op 26 september 2021 en dat herhaalde zich in Moorslede op zondag 29 mei 2022 in Moorslede met Zwevezelenaar Gauthier Servranckx

Gauthier neemt in de slotronde afscheid van zijn laatste medevluchter, Sil VAN DAELE.

Jakov was al 18 jaar, Gauthier moet nog 17 worden en dat was hem ook aan te zien toen hij onwennig het podium besteeg: geen costaud maar een bedeesde knaap die niet wist waar hij het had: bij de allereerste overwinning een driekleur over de schouders getrokken worden en de Brabançonne mogen aanhoren. Je zou van minder in de beide wangen knijpen en mama Virginie was vijf dagen later nog niet bekomen van deze once in a lifetime.

De familie Servranckx-Denolf is nochtans vertrouwd met het wielrennen. Gauthier heeft het van geen vreemden. Papa Michaël koerste ook, had aardig wat in zijn mars maar moest afhaken wegens Ferritine. Mama Virginie is een mooie tak van de Zwevezeelse stamboom Denolf.

Gauthier is een verrassende kampioen maar helemaal out of the blue toch ook niet. Een derde plaats in Zele op 23 april was cijfermatig zijn beste uitslag die ruim overstegen werd door zijn 13de plaats in Liège-Bastogne-Liège en bovenal zijn vijfde in de Ronde van Vlaanderen, waar hij wat gehinderd in de aankomstzone, op het podium had kunnen staan. Het zou een mooie stijloefening geweest zijn voor het BK de week in Moorslede.

Daar verwachten van nòg beter te doen was niet realistisch en toch deed hij het. De ongewone afstand (127 km.) hield geen geheimen in voor hem, die had hij (met dank aan de Jonge Renners Roeselare) kunnen inoefenen in de uci’s 1.1 van Kuurne, Nokere en Harelbeke. Er hadden best nog wat meer hoogtemeters bij mogen zijn. Een parcoursverkenning vond Gauthier overbodig, dat was voor de dag zelf tijdens de 15 ronden. 

Voor een beter overzicht en om uit de omknelling van het peloton los te komen wilde hij van de vroege vlucht deel uitmaken. In dat opzet slaagde hij met acht anderen en hij groeide, zoals de week voordien in Oudenaarde, naarmate de koers vorderde terwijl bij anderen het vat leegliep. Zij werden door de voorwacht van het ijlende peloton opgeslorpt, Gauthier niet! Hij kon dus opnieuw in aanmerking voor de vette prijzen, maar winnen?! Dat was toch zijn regel niet! Toen drie achtervolgers aansloten en ook het peloton dat dreigde te doen versnelde Gauthier. Enkel Sil Van Daele kon hem even volgen maar de laatste ronde moest Gauthier het in zijn eentje afhaspelen. Dat deed hij cum laude, hij bedwong zelfs de strakke tegenwind in de laatste strook. Hij had perfect ingedeeld want bij de finish was ook hij helemaal uitgeblust. Zijn mentor, dr. Marc Hemeryck, had Gauthier ingeprent dat hij een zeer goede kans maakte. 

Gauthier glimmend tussen Kamiel EEMAN en Yarno VAN HERCK.

Gauthiers beginpaden als coureur liepen niet van een leien dakje. Een blindedarmontsteking en astma (die bedwongen lijkt) kruisten zijn pad bij de aspiranten. Hij verzaakte uit eigen beweging aan het VK en het BK omdat hij zich daar (nog) niet goed genoeg voor vond. Als eerstejaarsnieuweling was het amper anders met een 31ste plaats in Lichtervelde als ‘beste’ uitslag.

“Ik wil vooral dat hij meer prestatie- dan resultaatgericht koerst”, beklemtoont papa Michael. 

Als tweedejaarsnieuweling sprong een 13de plaats in Herbeumont in het oog.

“Gauthier houdt van de hoogtemeters en dat wil hij tijdens de zomervakantie, als drager van de driekleur, maar al te graag bevestigen”, voegt Michael er met een knipoog aan toe.

Dat heeft hij de jongste weken al mooi ingeoefend op de Waalse en de Vlaamse puisten. Liever dat dan wringen en wriemelen in de bijenkorf van een groot peloton, vindt Gauthier daarvan, die daarom graag meeschuift in de vroege vlucht die hij als enige overleefde met het gekende gevolg.

Vanaf het sinksenweekend wachten hem de volgende sensaties, op zaterdag de interclub in Bonheiden en op maandag in Deinze. Ziedaar het fraaie begin van een jaar lang eyectacher zijn met het rugnummer 1.

Terwijl Gauthier met de goede vlucht passeerde, benadrukte papa Michael ijzig kalm dat zijn kinderen (ook dochter Kaylee koerst) voor hem niet hoeven te koersen maar als ze het doen dan steunt hij hen, samen met de mama, ten volle indienze dat ernstig opnemen wat ze dus duidelijk doen.

Michael (41) koerste ook maar zijn gezondheid wilde niet mee. Ferritine (ijzeropslag) speelde hem parten, geen tekort maar een tevéél!

“Om dat ongemak onder controle te krijgen heb ik zeker vijftig letterlijke aderlatingen ondergaan”, verrast Michael. “Dat hielp tijdelijk tot ik bij de beloften nog amper vooruitkwam. Ermee stoppen voelde een beetje als een verlossing aan.”

“Dankzij mijn kinderen zit ik weer volop in het wielrennen. Voor hen probeer ik zoveel mogelijk beschikbaar te zijn. Dat lukt mij vrij aardig: als arbeider in de Vleeshalle Bauwens vertrek ik al om 04 uur naar Zele, waar ik om 14u30 klaar ben. A la Gauthier neem ik dus de vroege vlucht vooruit om het peloton van het verkeer te dribbelen. Zo kan ik Gauthier en Kaylee met de brommer op hun training begeleiden. Een waar genoegen!”


Geen opmerkingen:

Een reactie posten