Allertijdse ranking van de 

internationale kampioenschappen

 

MATHIEU naast zijn papa 

met WOUT in hun kielzog

 

De één zou winnen, de ander niet. Misschien had men, zoals in mijn Blankenberge (met twéé prinsen karnaval) een Salomonsoordeel moeten vellen. Liever niet toch want Mathieu was (nòg) een fractie beter dan Wout. Zoals hier al vaker aangehaald valt er tegen Mathieu weinig te beginnen wanneer hij zijn dagje heeft en gisteren was dat in de thuishaven van zijn vader niet anders. Mathieu verdient het na de kommer en kwel die hij de jongste jaren met zijn in Tokyo 2021 zwaargeraakte rug heeft meegemaakt. Hij vermande zich telkens en zie waartoe dat leidde: een eclatante overwinning op een nochtans uitmuntende maar minder explosieve Wout van Aert na een very close game.

Een catastrofe hoefde dat voor de niet-winnaar niet te zijn zoals het indertijd wel was voor de verliezer van het duel Roland Liboton - Hennie Stamsnijder en Sven Nys - Bart Wellens terwijl Wout van Aert vooral een wegrenner is. Mathieu en Wout zien mekaar trouwens al terug tijdens een Italiaanse quinzaine van maart met opeenvolgend de Strade Bianche, Tirreno-Adriatico en Milano-Sanremo.

 

Mathieu van der Poel is met een vijfde regenboogtrui naast André Dufraisse, Renato Longo en Albert Zweifel gekomen. Het begint er almaar meer naar uit te zien dat Mathieu alsnog de zevenvoudige keizer Eric De Vlaeminck in verlegenheid kan brengen.

In mijn allertijdse ranking van 92 internatioale kampioenschappen is Mathieu zowaar op gelijke puntenhoogte geklommen met zijn papa Adrie, die slechts één keer (in Montreuil 1996) wereldkampioen werd opgeëist met vijf tweede, twee derde, drie vierde en twee vijfde plaatsen. Adrie was wel een meer consistente wegrenner.

Mijn allertijdse WK-ranking werd bekomen door de optelling van de respectieve top tien der 74 wereldkampioenschappen (vanaf 1950) en 18 Critériums Internationals (1924-1949) door toekenning van 125 75 50 40 30 25 20 15 10 5 punten.

321 veldrijders eindigden minstens één keer in de top tien: 82 Belgen (lees Vlamingen), 55 Fransen, 53 Zwitsers, 37 Italianen, 23 Nederlanders, 21 Luxemburgers, 16 Duitsers, 13 Tsjechen, 12 Spanjaarden, 5 Britten, 2 Amerikanen en 2 Denen.

1	WOLFSHOHL Rolf	D.	1060
2	Zweifel Albert	Zwits.	1050
3	Dufraisse André	Fr.	1015
4	De Vlaeminck Eric	B.	995
5	Longo Renato	It.	935
6	Vervecken Erwin	B.	820
7	Nys Sven	B.	805
8	Rondeaux Roger	Fr.	800
9	van der Poel Adrie	Ned.	780
	van der Poel Mathieu	Ned.	780
11	Van Aert Wout	B.	715
12	De Clercq Mario	B.	650
13	Liboton Roland	B.	605
14	Van Damme Albert	B.	535
15	Stybar Zdenek	Tsj.	525
16	Frischknecht Peter	Zwits.	480
	Wellens Bart	B.	480
18	Oubron Robert	Fr.	470
19	Thaler Klaus-Peter	D.	470
20	Stamsnijder Hennie	Ned.	455
21	van der Haar Lars	Ned.	420
22	Foucaux Camille	Fr.	400
	Pontoni Daniele	It.	400
24	Gretener Herman	Zwits.	375
25	Groenendaal Richard	Ned.	365
26	Pauwels Kevin	B.	345
27	Severini Amerigo	It.	340
28	Vaast Charles	Fr.	330
29	Robic Jean	Fr.	325
30	Jodet Pierre	Fr.	320
31	Vantornout Klaas	B.	280
32	Albert Niels	B.	265
	Seynaeve Maurice	B.	265
34	Declercq Roger	B.	260
35	Mourey Francis	Fr.	250
36	De Vlaeminck Roger	B.	240
	Pidcock Tom	Gr.-Br.	240
38	Simunek Radomir	Tsj.	235
39	Vanthourenhout Michael	B.	235
	Vermassen Kamiel	B.	235