KOERSELARE, de hoofdstad 

van de absolute bakermat van 

het internationale wielrennen

 

125 jaar koers in West-Vlaanderen, het illustere naslagwerk van Patrick Cornillie heeft het ten overvloede bevestigd: de Noordzeegouw was, is en blijft de absolute bakermat van het internationale wielrennen.

West-Vlaanderen godbetert een provincie van het op de Europese kaart ook al minuscule Vlaanderen, deelstaat van het verscheurde België, met een oppervlakte van amper 30.528 km² in 2021 bewoond door 11,59 miljoen mensen. Het Belgische leeuwenaandeel wordt aangeleverd door de deelstaat Vlaanderen (13.625 km², 6,589 milj. inw.), waarvan (3.197 km², 1.209 milj. inw.) en inzonderheid door West-Vlaanderen.

De cijfers van de andere traditionele wielerlanden: Frankrijk (643.801 km², 67,39 miljoen inw.), Italië (331.338 km², 59,55 miljoen inw.) en Spanje (505.992 km², 47,35 miljoen inw.). 

Hoe meer men opdeelt, hoe zwaarder de voetafdruk op het internationale wielrennen: Europa -> België -> Vlaanderen -> West-Vlaanderen dat vanaf het begin der 20ste eeuw de ene na de andere tycoon voortbracht, in chronologische orde zijn dat: Cyrille Van Hauwaert, Odiel Defraeye, Paul Deman, Jules Vanhevel, Gaston Rebry, Sylveer en Romain Maes, Marcel Kint, Briek Schotte, Germain Derycke, Jef Planckaert, Patrick Sercu, Eric Leman, Jean-Pierre Monseré, Michel Pollentier, Freddy Maertens, Johan Museeuw, Stijn Devolder, ….. 

Van deze uit zijn koersvoegen barstende provincie is Roeselare de ontegensprekelijke hoofdstad. Omwille van het unieke en onnavolgbare wielermuseum Koers permitteerde ik mij om er Koerselare van te maken met als overleden en levende legendes en ingezetenen met een status als coureur, in alfabetische orde zijn dat:

Maurice Blomme, André Declerck, Johan en Werner Devos, Jean-Pierre Monseré, Valère Ollivier, Marc Renier, Patrick Sercu, Luc Wallays, … 

Patrick Lefevere, de meervoudige Merckx van het wielermanagement, is er eveneens geboren, getogen en heeft er onafgebroken gewoond.

Marc Dewindt, met zijn Marc Zeepcentrale een decennialange sponsor, is eveneens in Roeselare geboren maar week uit naar Oost-Vlaanderen.

Benoni Beheyt (De Pinte) en Freddy Maertens (Lombardsijde) werden er niet geboren noch getogen maar kwamen er, door toedoen van hun Roeselaarse echtgenote, wonen.

Met de fietsenfabrikant Flandria had West-Vlaanderen van 1959 tot en met 1979 een wielersponsor van grote betekenis met een hoog aantal coryfeeën onder wie zelfs Rik Van Looy.

Organisatorisch is er de GP Jean-Pierre Monseré die na een schoorvoetend begin tot één van de betere 1.1 wedstrijden is uitgegroeid en dat lees je ook almaar beter af op de nog korte erelijst, waarop Fabio Jakobsen (2020), Tim Merlier (2021) en Arnaud De Lie (2022) pronken.

Wielerclub Jonge Renners Roeselare waakt erover dat de toevoer van nieuwe talenten ook een lokale verankering kan hebben.

Het mooiste symbool van Roeselare als stad van de koers is evenwel het museum Koers, een juweel van een accommodatie die telkens je het bezoekt meer uitpuilt van zijn rijk potentieel. Vooral het kenniscentrum groeit als kool met foto- en krantenarchieven die je niet meer vindbaar achtte. Vrijwilligers ervaren het als een voorrecht om er ruim hun steentje te mogen bijdragen.

Inzake Koers is het korter opgesomd wat je er (nog) niet vindt dan wat je er wel aantreft met als uitgangspunt de geschiedenis van de koersfiets en wat die aan feiten en figuren voortbracht: een oceaan aan geïllustreerde informatie in woord en beeld. 

Het Koerskaffee kan het letterlijke voorgerecht en/of het toetje zijn van je bezoek maar je kunt er ook une pièce de resistance van maken.