maandag 31 augustus 2020

Ook Marc HIRSCHI
sluit aan bij de absolute top 


Marc Hirschi, die een week geleden 22 jaar werd, is op zijn beurt een fenomeen aan het worden. De wereldkampioen van de beloften in Innsbruck 2018 (vòòr Bjorg Lambrecht zaliger) zorgde voor dé verrassing door als eerste op de uitgebroken Julian Alaphilippe terug te keren en hem tot op de finishlijn in verlegenheid te brengen.
De Berner is een wreed manneke. Reeds als junior torende hij boven zijn generatiegenoten uit. Als dubbele kampioen van Zwitserland won hij de G.P. Général Patton (Lux.) en de G.P. Ruëbliland (Zwits.) in 2015 en Tour du Pays de Vaud (Zwits.) in 2016. Tot overmaat van weelde werd hij, met Reto Müller als sidekick, wereldkampioen ploegkoers maar de Europese titel tijdrijden moest hij in Plumelec (Fr.) aan thuisrenner Alexys Brunel (-11") laten.

Als belofte leek hij wat te stagneren. In de Kattekoers, de Triptyque des Monts & Châteaux en de Ronde van Vlaanderen viel hij amper op. Hij had meer aan winst in de Tour de Jura (Fr.) en de zesde plaats in de Piccolo Lombardia (It.). Het leverde hem een precieuze stek op bij het Development Team Sunweb en dat was de spoorslag die hij nodig had voor de volle doorbraak met een tsunami aan dichte ereplaatsen (ook mèt de contractrenners): 5de (na een dagzege) in de Istrian Spring Trophy, 6de in de Ronde van Vlaanderen u23, 5de in Liège-Bastogne-Liège u23, 5de in Eschborn - Frankfurt, 4de in de Tour de l’Ain, 3de (na een dagzege) in de Course de la Paix, 10de in de Tour de Savoie Mont Blanc, 2de (na een dagzege) in Tour Alsace, 8ste in de Coppa Agostoni, …   
Winnen kwam daar weinig in voor maar dat ongemak werd dus in één klap verholpen met de wereldtitel in Innsbruck. Een waardiger drager van de regenboogtrui kun je bezwaarlijk wezen. 

De doorstart in de beroepscategorie was meteen aan de orde en op zijn 20ste maakte Marc er veel meer van dan de World Tour verkennen: 10de in de E3 Harelbeke, tweemaal top vijf in het Baskenland, 2de (na Stefan Küng) in de tijd- en 4de in de wegrit van het Zwitsers kampioenschap, 3de in de Clasica San Sebastian, 5de (tweede na Tim Wellens in Houffalize) in de BinckBank Tour, 6de in de Deutschland Tour, …
Dat beloofde voor 2020, waarin hij het na de lockdown moeilijk leek te hebben maar het Critérium du Dauphiné zette hem op zen voor zij debuut in de Tour. In de levensgevaarlijke openingsrit naar de Promenade des Anglais hield hij zich wijselijk gedeisd zodat de verleiding om voor een goed klassement te meteen voor minstens één jaartje on hold is gezet. Hij kiest er liever zijn momenten uit zoals hij gisteren al met bijval deed. Tweede worden na de ruim zes jaar oudere topper Julian Alaphilippe mag als een overwinning aanvoelen. Toch is effectief zegevieren zijn hoger doel dat hij nog in deze Tour wil én kan waarmaken.   
Na dit alles verbaast het ons veel minder dat deze jongeling de kloof met Julian Alaphilippe à la Wout Van Aert gedicht kreeg. Het zou straf zijn indien hij op termijn als klassementsrenner bij Team Sunweb Tom Dumoulin kan doen vergeten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten