25 jaar na papa ROY

Sente SENTJENS zal uitblinken 
als 14-jarige éérstejaarsnieuweling  

Sente Sentjens heeft in Brustem zijn allereerste koers bij de nieuwelingen in een overwinning omgezet. Hij pikte in op een vroege uitval van Tijl Swennen en reed op zijn elan door voor een solo van vijftig kilometer die hij met bijna twee minuten voorsprong afrondde.

Sente SENTJENS wint in Brustem met ruime voorsprong en kan rustig de tijd nemen
om in zijn moment van euforie te verwijlen bij Bjorg LAMBRECHT.

Zijn papa Roy deed 25 jaar geleden net hetzelfde, meteen winnen in de interclub (!) van Arendonk, het begin van iets heel moois want hij werd dat jaar (als dé benjamin want geboren op 15 december) de nationale zegekoning met 18 overwinningen, ondanks een ernstige ziekte, “bof” (= dikoor, een aandoening die je beter als peuter dan als tiener overkomt), die hem weken aan de kant hield.  Het was een ijzersterke lichting met leeftijdsgenoten als Tom Boonen, Davy Commeyne, Gert Steegmans, Jurgen Van Loocke, …..en de tweedejaars Andy Cappelle, Stijn Devolder, Dirk Harteel, Jan Kuyckx, Andy Standaert, wijlen Kim Van Bouwel, Stijn Vanstraelen, Frederik Willems, ….. Toch was Bart Van der Veken (wiens zoon Luca en dochter Elena nu ook koersen) globaal de beste en werd Joost Vanmeerhaeghe in Gits kampioen van België. Roy Sentjens behaalde het jaar daarop nog tien overwinningen méér, werd in Tielt als “Keizer” gehuldigd maar werd als zegekoning onttroond door Gert Steegmans, die in La Calamine (vòòr Tom Boonen) kampioen van België werd. Boonen en Steegmans konden hun symfonie voltooien, Sentjens niet. Hij was een renner van zijn tijd die – in tegenstelling tot zoveel anderen met evenveel boter op het hoofd – niet door de mazen van het net glipte en er eigenlijk al op zijn 30ste de brui had moeten aan geven. Daarvoor moet je het nog niet meemaken maar hij kwam er sterker uit en is vandaag de dag de trotse zaakvoerder van Grazie Landscaping. 

Sente hoopt dat zijn ingezet sprookje over pakweg twintig jaar wèl een happy end kent. Als aspirant behaalde hij vanaf 2017 zowat 25 overwinningen met een opmerkelijke aanwezigheid in de Limburgse, Vlaamse en Belgische kampioenschappen. A la papa was hij nochtans één der jongsten (geboren op 2 september) van zijn bouwjaar (2000). Als nieuweling lijkt hij de fraaie lijn te zullen volhouden. Hij is alvast in een comfortabeler tijdvak beland dan zijn papa, die vanaf zijn elfde begon aan een onwaarschijnlijke tocht als één der jongste aspiranten van zijn jaar. Koersen in eigen land was toen nog meer uitzondering dan regel en dus moest Roy de grens overstaken om zich sportief uit te leven. Zijn dubbele nationaliteit kwam hem daarbij goed van pas om vooral in Nederland (maar ook in Berlin en in Tsjechië) te scoren: 17x in 1992, 32x in 1993 en 34x in 1994. In die tijd mocht je, zeker in het buitenland, zo vaak koersen als je maar wilde. Nu zijn er veel minder koersen met daardoor meer deelnemers. Zegekoning worden zal voor Sente geen doel op zich zijn, wel zijn limieten gestaag voor zich uitschuiven, door er zoveel mogelijk de mooiste koersen uit te pikken. In eigen land zijn er dat niet bijster veel. Sente Sentjens’ Canguru - QTS - Air College geeft zelfs forfait voor de inderdaad te dun gespoelde Beker van België, het neemt wel deel aan de (vier manches van de) Topcompetitie, opgelijst met enkele buitenlandse opdrachten. Het is ook zo dat heel wat regionale koersen een betere bezetting zullen hebben dan de interclubs. Zepperen komende zondag zal er zo één zijn want (daags na Sint-Joris-Weert en Sint-Maria-Lierde) de enige koers voor nieuwelingen. Sente kiest na Brustem vorige zondag opnieuw voor een Truiense deelgemeente.