Cian UIJTDEBROEKS

in het spoor van Remco?!

Cian Uijtdebroeks excelleerde in 2019 als tweedejaarsnieuweling in binnen- en buitenland, waar hij de hoogtemeters als natuurlijke bondgenoot onder de arm kon nemen. Die ontbraken alvast op het BK tijdrijden in Sint-Lievens-Houtem, waar hij als titelverdediger “slechts” vierde werd. Het prikkelde hem voor een demonstratie in de driedaagse Tour de l’Ain (Fr.), waarvan hij de koninginnenrit (met Le Grand Colombier) won en soeverein de eindzege behaalde. Aansluitend won hij ook de Omloop der Maasvallei, Nederlandse topkoers. In de Ardennenkoers van Herbeumont (2’05” voorsprong) en van Vresse-sur-Semois (1’14”) was hij ongenaakbaar. Hij vertrok dus in bloedvorm naar het European Youth Festival in Baku (Azerb.) maar werd er ziek waardoor hij bleef steken op de 25ste plaats in de tijd- en op de 40ste in de wegrit. Toch genoot hij er met de volste teugen van de unieke sfeer en van de vierde plaatsen van zijn landgenoot Alec Segaert, die hij als een compagnon de route ziet tijdens de jarenlange tocht die ze nog af te leggen hebben met hopelijk de beroepscategorie als eindbestemming na het volmaken van beider hogere studies. Het gemis van Baku werd in het Critérium Européen (Lux.) dubbel en dik gecompenseerd met een volgende demonstratie in de koninginnenrit, die hij won met 3’41” voorsprong op de tweede en nog (veel) meer op de overigen. Hij liet niet na om ook in Vlaanderen nog een exhibitie weg te geven. In Maarke-Kerkem greep hij de Boigneberg aan om twee minuten van de anderen weg te rijden. In de Topcompetitie erkende hij in Dries Verstappen graag zijn meerdere voor het geel maar het groen (puntenstand) én de bolletjes (bergprijs) ontsnapten hem niet. Een tijdrit van betekenis had hij zowaar nog niet gewonnen. Dat moest dan maar op de slotdag in de verre Vendée met de Chrono des Nations (Fr.). Het wemelde er van de nationale kampioenen, die hij met niet al te veel hoogtemeters toch één voor één over de knie legde. Enkel Eddy Le Huitouze, de Franse kampioen kwam in zijn buurt. 

Cian UIJTDEBROEKS op het Kuurnse podium met zijn mama Sandra. Een foto waarop Cian nièt aandoenlijk lacht, is een collectors item.  (Foto Bart VANDENBROUCKE)

Ten huize Uijtdebroeks in Hannut (waar men tweetaligheid hoog in het vaandel voert) beseft men dat het slechts voorbijgaande momentopnamen zijn maar gelijk kun je het licht van de zon niet ontkennen: Cian is een exceptioneel talent waarmee behoedzaam én gericht wordt omgesprongen maar voor wie de studies (thans latijn-wiskunde) nog een respectabel aantal lentes de volstrekte prioriteit zullen genieten. Studeren én koersen zijn, verbonden door een al of niet mooie zomer, complementair voor geest en lichaam en behoeden een tiener van gewenning en anticiperen dat hij al op zijn twintigste koersbeu is zoals veel te veel jonge talenten al overkwam.

Als neo-junior kwam Cian bij Acrog-Tormans uitstekend terecht, dat zal Remco Evenepoel graag beamen. Cian keerde vorige vrijdag in bloedvorm terug van een stage in Calpe. Remco Evenepoel en Casper van Uden (inmiddels bij Team Sunweb Development) wonnen aansluitend in Kuurne en dat maakte  Cian nog hongeriger naar die seizoenopener. Trainer Marc Lambeets raadde hem nochtans af om al meteen in de arena te treden maar er was geen houden aan, zelfs al wachtte hem in Kuurne-Brussel-Kuurne geen parcours à sa carte (te weinig hoogtemeters), wel een internationale topkoers (1.1), waarnaar hij kwam, zag en overwon.

Acrog-Tormans voerde de forcing waardoor er zich na de Côte de Trieu een tiental afzonderde, onder wie drie blauwe jongens. De hergroepering dreigde en dat kon Cian niet hebben. Hij versnelde opnieuw om de maats in de comfortzone te zetten. Aan voorop blijven dacht hij niet, maar hij wilde het wel proberen, die solo van 50 km. waarmee hij Remco Evenepoel twee jaar later opnieuw naar de kroon stak en met nog iets meer voorsprong afrondde.

Cian neemt volgend weekend rust in de aanloop naar Nokere Koerse (zaterdag 14 maart) en naar La Bernaudeau (Fr., zondag 22 maart). Het zijn nog niet meteen de koersen waarnaar Cian het meest uitkijkt, maar misschien heeft hij van en naar Kuurne hem geleerd dat er in hem, behalve een klimmer, ook een allrounder schuilt. Dat zou het nòg straffer maken dan het al is.