PARIS-NICE, ook de slotrit wordt een absoluut kijkstuk

Zelfs al stapten Bahrain-McLaren en Israel Start-Up Nation op dan nog ging het met de 78ste Paris-Nice ging het van goed naar beter. Ook de vooruitgeschoven voorlaatste etappe bracht spektakel van de bovenste plank met Tiesj Benoot als voornaamste gevierde. Het viel hem te beurt iets meer dan twee jaar na zijn eclatante triomf in de Strade Bianchi. Zijn fabuleus hoogstandje van gisteren bracht hem ook dicht(er) bij de eindzege. Hij naderde tot op 36” van Maximilian Schachmann die na een bangelijke uitschuiver goed wegkwam, al is het niet uitgesloten er vandaag naweeën opspelen, ik vrees er zelfs voor. Max kreeg dezelfde aankomsttijd als de eerste achtervolgers. De Duitser werd meer dan terecht gered door de regel van de laatste drie kilometer die bepaalt dat tijdsverlies door pech in die strook niet wordt aangerekend.

De slotrit naar de 1500 meter hoge Valdeblore La Colmiane zal sowieso beslissend zijn. Een kolfje naar de hand van het imponerende knaapje Sergio Higuita? Allicht wel maar met een over ruim 16 km. uitgesmeerde gemiddelde stijging van 6,3% is dat wellicht ook iets voor punchers als Schachmann én Benoot. Onderschat ook Schachmanns kompaan, de Oostenrijker Felix Grossschartner, niet. Hij werd vorig jaar al twaalfde en naderhand winnaar van de Tour of Turkey, vierde in de Tour de Romandie en achtste in de Tour of California. Hij kan door zijn kopman als bewaker meegestuurd worden zodat Max zijn belagers Tiesj en Sergio nog comfortabeler kan volgen. 

Jammer dat Dylan Teuns zich in die debatten niet mocht mengen. Het zou “de koers naar de zon” nog Vlaamser gemaakt hebben dan hij nu al isen zou gisteren én vandaag een kandidaat geweest zijn voor de dagzege, waarmee hij zijn zesde plaats in de tussenstand had kunnen oplijsten.

Opmerkelijk ook hoe Tim Declercq almaar beter de hoge(re) hoogtemeters pareert. Hij effende het pad van de groeiende Julian Alaphilippe, die zijn conditiepiek opschoof maar vandaag een ferme gooi naar de dagzege kan doen zoals hij al deed op de openingsdag. ’s Anderendaags werd hij, net als Nairo Quintana, pechvol teruggeslagen. De Colombiaan was anders nog dichter bij de eindzege gekomen dan vorig jaar (tweede op 39” strandde van zijn zeven jaar jongere landgenoot Egan Bernal).

Een andere uitblinkende modelhelper was Sören Kragh Andersen, die als hoog opvérende springplank fungeerde voor Tiesj Benoot. Michael Matthews was de derde discipel van Sunweb die in het oog sprong: tweede in de daguitslag en vijfde in de tussenstand. Met Benoot zal hij het als geen ander betreuren dat het Vlaamse voorjaar in coronarook is opgegaan.

Het voorlopig maar al te langdurig afscheid van koerskijken (al vanaf 13u.30 op Sporza) zal even bezienswaardig als beklijvend zijn. En de coureurs die er deelachtig aan mogen zijn zullen als geen anderen beseffen welke bofkonten ze wel zijn met 1146 competitiekilometers in de kuiten.