PARIS-NICE, 

korte verzopen openingsrit

zette al meteen de toon

Quelle étape, de korte openingsrit van Paris-Nice van Plaisir naar Plaisir. En of er kijk plezier viel aan te beléven, met Tiesj Benoot en de nòg minder verwachte Julian Alaphilippe als smaakmakers. Ze verwezenlijkten een krachttoer die enkel nog door Maximilian Schachmann en Dylan Teuns ongedaan kon worden gemaakt. 

Julian pikte zoveel mogelijk bonificaties onderweg mee en zou de dagzege allicht aan Tiesj gelaten hebben maar Maximilian en Dylan kwamen terug en monopoliseerden het gebikkelom de dagzege.

Opmerkelijk hoe Lotto-Soudal de achtervolging (sic) leidde met ene Philippe Gilbert als de (sic) onvolprezen voortrekker. Neen, Jasper De Buyst was de enige die in de achtervolging op Alaphilippe-Benoot meehielp. John Degenkolb, die eveneens deel uitmaakte van de ruime kopgroep, werd er niet bepaald vrolijk van. En ach Gilbert, zo ken ik hem. Maar goed, voor sommige fans moet hij de komende drie jaar niets meer resulteren. Voor zijn (sic) hongerloon (een schamper miljoentje, dat al bij voorbaat binnen is) volstaat een acte de présence en dat “moet” als een ereloon beschouwd worden, een verhaal waarin Patrick Lefevere niet wenste mee te stappen, zoals wel een respectabel aantal fans die politiek dezelfde bizarre idolatrie cultiveren. Zelfs indien hun mandatarissen hen bestalen dan nog zouden ze hen trouw blijven, hun goed recht natuurlijk, daar niet van.

Nòg stràffer is Peter Sagan, die nog een meer- om niet te zeggen veelvoud opstrijkt als Philippe Gilbert. De verbazing alom dat hij “mee” was, bleef niet gestand. In een rit, die hij in zijn beste jaren, had kunnen winnen werd hij genadeloos weggezet. Met Victor Campenaerts, die almaar allrounder wordt, was hij de hekkensluiter van de kopgroep van veertig. Zelfs indien hij morgen of overmorgen de vlakke(re) rit zou winnen (wat nooit helemaal uitgesloten is) dan nog is het troebel blazoen van de best betaalde van het peloton niet opgelijst.

De 78ste “koers naar de zon” is via de grote poort begonnen en het zou doodjammer zijn indien deze alsnog afgebroken werd, maar het is helaas niet uitgesloten. Elke dag is een gewonnen dag. Nu zouden twee etappes voor sprinters volgen, daar ging men ook voor vandaag van uit, maar het Ronde van Vlaanderen - weer wilde het anders. Op woensdag is er rond Saint-Amand-de-Montrond de (15,1 km.) tijdrit die wel eens een onderonsje zou kunnen worden van de eerste vier van de tussenstand die ten opzichte van de topfavorieten maar mindere tijdrijders Sergio Higuita en Nairo Quintana nog wat verder kunnen uitlopen in de aanloop naar het afsluitende weekend, bulkend van  (hoge) hoogtemeters.