Ethan HAYTER: paradepaardje of Paard van Troje voor Soudal-Quick.Step?

 

Ethan Hayter kwam in 2020 niet zomaar uit de lucht te vallen. De geboren Londenaar maakte ook in onze contreien geregeld zijn opwachting: in 2015 als neo-junior tweede (na de betere tijdrijder Cedric Beullens) in de Keizer van Koksijde. Het jaar daarop maakte hij een nog meer opgemerkte passage door Vlaanderen: winnaar in Kuurne, Lierde en De Klijte; tweede in de Guido Reybrouck Classic en in de Memorial André Noyelle. Ook de meerdaagse inspanningen bleek hij aan te kunnen als tweede (na de betere tijdrijder Brandon McNulty) in de Trofeo Karlsberg. 

Ethan bleef ook trouw aan zijn basis, de baan, waarop hij een resem Britse titels behaalde, drie Europese en vier mondiale ... allicht stuk voor stuk overstegen door twee zilveren Olympische medailles: in Tokyo 2020 in de madison en in Paris 2024 in de ploegenachtervolging.

Vanaf 2019 focuste Ethan voller op de weg en dat legde hem geen windeieren maar een dag- en de eindzege in A Travers les Hauts de France, de proloog en de openingsrit in de Giro d’Italia u23 en een dagzege in de Tour de l’Avenir.

Dave Brailsford haastte zich om dit goudhaantje vanaf 2020 in zijn rangen te sluiten. Ethan ontbolsterde in de Settimana Coppi e Bartali en maakte half september een dolle Italiaanse driedaagse mee: 3de in de Giro della Toscana, 9de in de Coppa Sabatini en bovenal winst in de Giro dell’Appennino.

Vanaf 2021 rolde er almaar meer uit voor de Londener: een sliert overwinningen waarvan de meeste in de WorldTour met zelfs de eindzege in de Tour de Pologne 2022. Het voerde hem naar zijn eerste grote ronde, de Vuelta, die hij helaas op de tiende dag moest verlaten wegens een positieve coronatest. 

Dat leek zijn mindset meer een beetje te verstoren, al behaalde hij in 2023 nog een dagzege in zowel het Baskenland en als in Romandië. Hij verzaakte dat jaar aan elke pistebedrijvigheid en dat deed hem kennelijk meer kwaad dan goed want 2024 werd een quasi nuljaar met enkel winst in het Britse kampioenschap.

Ethan wijtte die nare gang van zaken aan het feit dat hij de voorbije twee seizoenen, ondanks een toezegging voor de Giro 2024, verstoken was gebleven van deelname aan een grote ronde, waarin hij zichzelf had kunnen verbreden als coureur. Vooral dat manco inspireerde hem om na vijf seizoenen Ineos in te ruilen voor Soudal - Quick-Step. 

Daar moest hij al gauw vernemen dat een selectie voor de Giro weer niet vanzelfsprekend zou zijn. Die moet hij, zoals de anderen, afdwingen in plaats van in de schoot te worden geworpen. De Tour is in 2025 al helemaal niet aan de orde zoals misschien wel een happy return naar de Vuelta indien tegen dan zou gebleken zijn dat hij voor de sprints een match heeft met Tim Merlier.