Alberto Bettiol

bestendiger zoals vòòr 2019? 

Alberto Bettiol lééft nòg, jàwèl! Na zijn opportunistische zege in de Ronde van Vlaanderen 2019 liet hij vooral nog van met de onnozele quote “where was Quick.Step?”. Die zullen dat niet licht vergeten. In bepaalde situaties zal hij vanuit die hoek op weinig goodwill kunnen rekenen. Slim is anders en bovendien liet Alessandro Ballan, zijn Italiaanse voorganger op de erelijst der Ronde van Vlaanderen, weten dat Alberto aan trainen een broertje dood heeft. Zijn triomf in Oudenaarde bezorgde hem nog meer alibi voor een “take it easy”. Het leek de kurk op de kroon van een volbrachte missie want behalve een podium in de beide Itliaanse kampioenschappen bakte hij er nog weinig van in 2019. Alberto is evenwel nog maar 26 jaar en is hij tijdens het tussenseizoen voor de spiegel gestaan om zich af te vragen “waarheen met mij?”.

Dat het tijdrijden zijn voornaamste vaardigheid is, wijst op veel intrinsiek potentieel. Het leverde hem in eigen land (Offida) de Europese titel bij de junioren op in 2011. Anderhalve maand later won hij ook de Giro della Lunigiana. Cannondale liet hem van dan af niet meer los. In 2016 zette hij enorme stappen met ereplaatsen in meerdere World Tour - manches: derde in de Tour de Pologne, tweede (na Oliver Naesen in Plouay), top tien in het Canadees tweeluik. 2017 en 2018 brachten beduidend minder maar dat werd dubbel en dik goedgemaakt in 2de lente van 019. Zijn tweede plaats in de klassieke tijdrit van Tirreno-Adriateco in San Benedetto del Tronto vergde meer moeite dan zijn machtsgreep in de Ronde van Vlaanderen. Hij werd tweede op drie tallen van de aanstaande werelduurrecordhouder Victor Campenaerts maar vòòr onder anderen Jos van Emden, Sebastian Langeveld, Yves Lampaert, Mads Pedersen, Tom Dumoulin, Rohan Dennis, Michael Hepburn, Filippo Ganna, Primoz Roglic, Nelson Oliveira, Luke Durbridge, Stephen Cummings, Stefan Küng,… Deze waslijst had in een andere orde de uitslag kunnen zijn van het WK tijdrijden in Harrogate, waaraan Alberto evenwel niet deelnam, wel aan de wegrit waarin hij onopgemerkt 25ste werd.

Krijgen we in 2020 een àndere Alberto Bettiol te zien? Zijn overwinning in de afsluitende tijdrit van de Etoile de Bessèges zet misschien die toon. Benieuwd of hij opnieuw uithaalt in Vlaanderen, waar hij vorig jaar ook vierde werd in de E3 Harelbeke. Hij is alvast ultra geschikt voor dat terrein terwijl hij voor Paris-Roubaix kennelijk de neus ophaalt.

Een klassement in een grote ronde is al evenmin aan hem besteed, zelfs voor de tijdritten daarin kan hij zich niet opladen. Alberto Bettiol is een notoire momentencoureur of het zou moeten zijn dat hij daar in 2020 verandering brengt.