Benoit Cosnefroy

aan de vooravond van de doorbraak? 

Henri Aubry in 1946, Jacques Botherel in 1965, Régis Ovion in 1971, Richard Vivien in 1987, Romain Sicard in 2009 en Kévin Ledanois in 2015 gingen hem voor als wereldkampioen bij de liefhebbers / beloften die als contractrenner hun ingezette symfonienièt voltooiden. Benoit Cosnefroy wil beter doen en een nazaat zijn van Arnaud Démare, die de regenboog van 2011 veroverde en inmiddels vooral Milano-Sanremo 2016 won en dagzeges behaalde in de Giro en in de Tour. Benoit lijkt aardig op weg. Hij kleurt de beginfase van het Franse wegseizoen 2020 want hij behaalde een week na winst in de G.P. La Marseillaise de eindzege in de Etoile de Bessèges. In 2019 zette hij mooie stappen die hem tenslotte posteren in de Franse subtop dankzij opeenvolgende overwinningen in Paris-Camembert, de G.P. de Plumelec-Morbihan, de Polynormande en de Tour du Limousin (een dagzege én eindoverwinning). Ook zijn eerste Tour reed hij (113de) feilloos maar anoniem uit.

De Franse landsgrenzen leken, in weerwil van een knappe 12de plaats in La Flèche Wallonne, zijn limiet tot hij ook in het Canadees tweeluik de neus aan het venster stak en meteen een schaduwfavoriet werd voor het WK in Harrogate, waar hij evenwel niet dichter kwam dan de 47ste plaats.

Nu is het aan de 24-jarige en dus rekbare Normandiër (Cherbourg) om te bevestigen in Paris-Nice annex Milano-Sanremo en om maanden later een eerste gooi te doen naar een precieuze dagzege in de Tour.