Jaar van de doorbraak 
voor Niccolo Bonifazio?

Het verwondert mij dat hij nog maar zesentwintig jaar is. Toch heeft hij al een hele weg afgelegd want hij zegevierde in tien (!) verschillende landen.

Niccolo BONIFAZIO wint in Meulebeke de Omloop Mandel-Leie-Schelde.
Timothy DUPONT kwam in 2019 niet dichter bij een tweede overwinning.

(Foto Gino COGHE)

In dit prille seizoenbegin was men vol lof over Heinrich Haussler, die in 2009 tweede werd én in Milano-Sanremo én in de Ronde van Vlaanderen en in de Tour een dagzege behaalde maar dat allerminst bevestigd kreeg. Dat zou de in 2011 Australiër geworden Duitser dus dit jaar op zijn 36ste doen. In de Tour of Saudi Arabia leek hij aardig op weg. Daags nadat hij in de lastige openingsrit geklopt werd door Rui Costa wilde hij toeslaan met een flukse demarrage in de slotkilometer. Dat was evenwel zonder de waard - Niccolo Bonifazio gerekend die hij als springplank benutte om naar een indrukwekkende zege te knallen. Zelden iemand gezien die zo vernietigend uithaalde, je zou je er bijna vragen bij stellen.

Voor Bonifazio kan dit dus het jaar van de doorbraak worden. Behalve exotische successen in China, Japan, Gabon en Saudi-Arabië behaalde hij bovenal in Europa mooie overwinningen: de Coppa Agostoni 2014, een dagzege in de Tour de Pologne 2016 en in de Vuelta a Madrid 2019. Vorig jaar gaf hij in Vlaanderen zijn naamkaartje af: op 31 augustus won hij de Omloop Mandel-Leie-Schelde in Meulebeke en ’s anderendaags de G.P. Jef Scherens in Leuven, met telkens Timothy Dupont als (on)bevoorrechte getuige. Ook niet te veronachtzamen: Niccolo’s vijfde plaats in Milano-Sanremo 2015.

Niccolo Bonifazio (b)lijkt bij Total Direct Energie, waarvan ook Niki Terpstra de absolute kopman is, te zijn thuisgekomen. Hij kan een geducht iemand zijn voor dagzeges in de rittenkoersen van één week. De grote ronden lijken tot nader order te hooggegrepen. Met de Tour maakte hij, één jaar na de Giro, in 2019 kennis met een vijfde plaats in Nimes en een derde op de Champs Elysées als hoogste goed.