donderdag 20 februari 2020

Kobe GOOSSENS:
analoge aanloop loonde
... en de revival van Harm VANHOUCKE
Wie drie jaar geleden voorspeld had waar hij nu zou staan die had het toen mogen vlaggen. Kobe Goossens was een adept van het terrein (eerst BMX, dan veldrijden). Zelfs een vijfde plaats op het WK voor junioren in Hoogerheide (twee rangen en 20” vòòr Eli Iserbyt) en een derde in de Wereldbeker hielden hem niet in het veld omdat hij als belofte de explosieve lijn niet kon doortrekken zoals hij dat voor ogen had. Zelfs zijn dorpsgenoot Sven Nys moedigde hem aan om voor de weg te kiezen. Kurt Van de Wouwer speelde daar vanaf 2018 op in en als belofte van Lotto-Soudal draalde Kobe niet om zich vooral als klimmer te onderscheiden. Een complexe enkelbreuk in Le Tour de Savoie Mont Blanc halveerde dat seizoen waarin hij eerder vooral tweede was geworden in de Tour du Jura, wat hij het jaar daarop oplijstte met een dag- en dé eindzege. In de Circuit des Ardennes (derde), de Tour du Loir & Cher (achtste) en de Vuelta a Navarra (tweede) waren hem dichte ereplaatsen weggelegd. Kobe liet het al evenmin na om zich te vervolmaken op het vlakke. Zo zag men hem zowaar in de aanval tijdens Gullegem Koerse om op de zestiende plaats uit te komen.
Kobe GOOSSENS in de aanval in Stadenin maart 2019. (foto Gino COGHE)
Eén en ander volstond voor de grote oversteek naar de beroepscategorie en weer stond Kobe er van meet af aan met een twaalfde plaats op zijn openingsdag in de Trofeo Serra de Tramuntana (Sp.) gevolgd door een aanwezigheid in de langdurige aanval van de zware openingsrit der Ruta del Sol, waarmee hij een eerste keer de sporen drukt van zijn trekkend voorbeeld Thomas De Gendt.

De openingsrit van de Ruta del Sol bracht ook de revival van Harm Vanhoucke, die een fraaie achtste plaats in de wacht sleepte. De introverte Aalbekenaar had dus niet gelogen over de oorzaak van zijn langdurige deemstering: kwakkelende bloedwaarden, waarop hij verkeerd reageerde door nòg intenser te trainen. Het ressorteerde een averechts effect en een quasi nuljaar 2019 tot hij afgelopen winter door een meer bedachtzame aanpak veel betere bloedwaarden hem verblijdden. In de Trofeo Mallorca reed hij zijn beste koersen sedert lang en dat werd nog ruim overstegen in Andalucia. Toegegeven: mijn geloof in Harm was grotendeels weggeëbd maar is nu helemaal terug. Beter zo dan omgekeerd.

Niet de oude(re) paarden maar wel de jonge veulens van Lotto-Soudal reden zich in de kijker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten