Jong, jonger, jongst 

Beppe SARONNI wint

 Tadej Pogačar : 

brandt men zijn kaars 

aan beide uiteinden op?

In de 71ste Volta a la Comunitat Valenciana werden de klassementsrenners een eerste keer op de pijnbank gelegd met Tadej Pogačar als grote winnaar. Behalve het winnen zelf was er ook de wijze waarop. In Cullera was hij de snelste van de favorietengroep die door zijn toedoen werd uitgedund. Op Altea / Sierra de Bernia reed hij, nauwelijks plankgas gevend, van iedereen onbedreigd weg.

Ziedaar wat de teneur moet zijn van een lang en slopend seizoen met een debuut in de Tour als centraal momentum. Wat daaraan voorafgaat, is bijzonder copieus voor iemand die op 21 september pas aan zijn 22ste herfst begint. 

“Wat goed is, komt snel” wordt gratuit beweerd inderdaad maar mag men niet veralgemenen. Duren is een mooie stad, blijven duren een world city. Waarmee ik niet wil beweren dat Bernal en Pogačar vluchtige passanten zullen zijn. Dat was zeker Giuseppe Saronni niet, zoals wel Evgueni Berzin en Damiano Cunego die op jonge leeftijd de Giro wonnen zoals (nòg jonger) Egan Bernal de Tour. Met de nu 23-jarige Colombiaan werd niet zo behoedzaam omgesprongen als met de 20-jarige Remco Evenepoel, die men zoveel als mogelijk tegen voortvarendheid probeert te beschermen. Wout Van Aert en Mathieu van der Poel horen niet thuis in dit rijtje want zij zijn van het bouwjaar 1994. 

De 21-jarige Tadej Pogačar heeft meer haast en wil er al dit seizoen vol tegenaan. De UAE Tour, een belangrijke wedstrijd voor zijn gelijknamig team en een manche van de World Tour, wordt tijdens de laatste week van februari zijn volgende opdracht, gevolgd door Paris-Nice, Milano-Sanremo, het Baskenland, de Amstel en het Ardens tweeluik. Pas dan kan er sprake zijn van een maand out of competition tot aan het Critérium du Dauphiné, dé stijloefening voor de Tour, waarvan hij misschien heimelijk hoopt om een (nog) jongere opvolger te zijn van Egan Bernal. Volgens plan volgt zes dagen na de Tour ook nog de Olympische wegrit in Tokio. Volgens plan maar dat wordt wel eens aangepast door zich wijzigende omstandigheden. 

De meesten onder ons zijn het allicht reeds vergeten maar Giuseppe Saronni (°22 september 1957) was op jonge leeftijd de strafste van allemaal: 

• op zijn 19de werd hij (na Freddy Maertens) tweede in La Flèche Wallonne;

• op zijn 20ste werd hij (een eerste keer van driemaal op een rij) tweede in Milano-Sanremo en debuteerde hij in de Giro met drie dagzeges en de vijfde eindplaats;

• op zijn 21^ste winnaar van de Giro 

Nog voor zijn 26^ste verjaardag (die Mathieu van der Poel en Wout Van Aert dus reeds dit jaar vieren) won hij La Flèche Wallonne 1980, de Giro di Lombardia 1982, Milano-Sanremo 1983, ei zo na Liège-Bastogne-Liège 1983, een tweede keer de Giro (in 1983 en globaal 26 dagzeges) en werd hij in Goodwoord 1982 wereldkampioen.

Enkel in de Tour stelde hij zwaar teleur met slechts één late deelname  in 1987 die hij in een totaal verloren positie al na minder dan twee weken beëindigde tijdens de koninginnenrit door de Pyreneeën. Beppe wist wat hij kon maar nog beter wat niet.