Niet te vatten dat hij niet meetelt 

voor de World Tour …

The magnificent Tour Colombia

… een competitieve hoogtestage

Tour Colombia is vanaf vandaag aan zijn 69ste editie toe. Vreemd dat hij geen deel uitmaakt van de World Tour, zoals wel Tour Down Under (Austr.), de UAE Tour (Verenigde Arabische Emiraten), de Tour de Pologne en de Tour of Guangxi (China).   

Tour Colombia is zelfs geen manche van de Pro Series maar slechts een 2.1. Zoals Gods wegen zijn ook die van de UCI on-door-gron-de-lijk, maar wat een flagrant foute inschatting. Er zal in Colombia een veelvoud aan enthousiaste toeschouwers zijn als in Australië, de Arabische Emiraten, Polen en China samen.

Deze zesdaagse, die zowaar begint met een sterk golvende individuele tijdrit van zowat 17 km. in Tunja (de thuishaven van de afwezige Nairo Quintana), telt minder hoogtemeters dan je zou vermoeden. Alle ritten verlopen weliswaar zuurstofarm 2.500 meter boven de zeespiegel of nòg hoger. Toch is de slotetappe - raar maar waar - de enige specifieke klimrit naar de 3.266 meter hoge Alto El Verjón.

De editie 2020 kan bogen op een dot van een deelnemersveld met Julian Alaphilippe, Fabio Aru, Egan Bernal, Richard Carapaz, Esteban Chaves, Sergio Luis Henao, SergioHiguita, Bob Jungels, Miguel Angel López, Daniel Felipe Martinez, Oscar Sevilla (loepzuivere hattrick aan overwinningen vanaf 2013), Rigoberto Uran, Tejay Van Garderen, …. 

Tour Colombia kreeg héél mééstal een inheemse winnaar. Rafael Antonio Nino was met zes overwinningen in de jaren zeventig van vorige eeuw het vaakst aan het feest, gevolgd door de Spanjaard José Castelblanco met vijf eindzeges, waarvan hij die van 2004 wegens doping moest teruggeven. In de tweede editie in 1952 huldigde men de enige niet-Colombiaanse en niet-Spaanse laureaat: de Fransman José Beyaert, die vier jaar eerder in Londen Olympisch kampioen was geworden vòòr Gerrit Voorting (Ned.), Lode Wouters en Léon De Lathouwer. Beyaert hield het bij deze twee uitschieters.