Alle WK’s veldrijden waren overbodig maar wel bloedmooi

De onverdeeld negatieve kritiek op Dübendorf was voortvarend. Het klopte wel dat een (volgens de meeste deelnemers) draak van een omloop in een desolate artificiële omgeving werd geserveerd. De barre zondagse weersomstandigheden deden er nog een ferme schep bovenop en waren een natuurlijke bondgenoot voor de besten. Toch dreef de olie ook al op zaterdag boven in mildere omstandigheden. Hamvraag blijft evenwel of men voor één en ander naar Zwitserland moest en wat, behalve platte inhaligheid, de drijfveer was om dat te doen. La Suisse is niet langer een mekka van het veldrijden en dat zal dat, ondanks de tweede plaats van belofte Kevin Kuhn en de vierde van junior Dario Lillo (junioren), niet gauw opnieuw worden. Toch werden de sportieve waarden op het juiste rijtje gezet met Mathieu van der Poel, Ceylin del Carmen Alvarado, Ryan Kamp, Marion Norbert-Riberolle, Thibau Nys en Shirin van Anrooij als gekroonde hoofden. Het is ooit anders geweest. De kleinschaligheid blijft evenwel want twaalf van de achttien medailles kwamen in handen van de Lage Landen (acht voor Nederland en vier voor Vlaanderen). Nederland heeft Vlaanderen overruled en zeker bij de vrouwen / meisjes zal dat langdurig on-om-keer-baar zijn. Een heropstanding van Sanne Cant is waarschijnlijker dan de opmars van een veel  jongere Vlaamse.