Groen te weinig, géél te véél ?!

Julian ALAPHILIPPE: 

hoe (ànders) pakt hij déze Tour aan?

Het leek het moeilijke jaar van de bevestiging te zullen worden.

Julien moest eind januari wegens maagproblemen de Vuelta a San Juan al na twee dagen verlaten. Zijn heroptreden in Tour Colombia bracht, ondanks een derde plaats in de vierde rit, geen geruststelling. Ook in Paris-Nice bracht niet wat hij ervan verwachtte zodat de lockdown niet helemaal ongelegen kwam.

In de Strade Bianche ontbeerde hij, meer dan de andere toppers, competitieritme maar niet meer een week later in Milano-Sanremo waarin hij uitbrak op de Poggio, waar Wout Van Aert de enige was die hem kon volgen én kloppen op de via Roma.

De procentjes die hij het verschil bepalen tussen winst en verlies werkte hij prestatiegericht weg in het Critérium du Dauphiné. In het kampioenschap van Frankrijk moest hij het nog verrassend afleggen tegen Arnaud Démare, de vluggerd die ook in de Tour de Wallonie zijn limieten voor zich uitschoof. Onderhands kwam men er achter dat het al van 19 juli (Tourtijdrit in Pau) geleden was dat hij gewonnen had. Zoiets steekt bij een notoire winnaar.

Op de eerste dag van de waarheid in Tour 2020 stond hij er evenwel. Met een groot nummer op de col d’Eze en de Quatre Chemins knalde hij ze, op de verrassende Marc Hirschi na, allemaal uit zijn hete spoor. Enkel Adam Yates kon ook nog terugkeren maar die inspanning telde hem uit voor de dagzege die bij Julian bleef, al had hij ten opzichte van de zes jaar jongere Zwitser weinig maar wel genoeg overschot voor een precieuze dagzege die hij postuum opdroeg aan zijn recentelijk overleden papa Jo. Het was zijn eerste aan de zijde van ex-renster Marlon Rousse, zijn persoonlijke vijfde (annex vijftiende gele trui) en de véértigste (!) voor Patrick Lefevere.

Daar staat Julian Alaphilippe dan opnieuw en maillot jaune. Wat doet hij ermee? Het kleinood obsessief veertien dagen lang verdedigen (annex alle plichtplegingen) zoals vorig jaar lijkt mij uit den boze onder meer omdat zijn team daar niet op berekend is. Wie zal Julian evenwel van zijn plannen afbrengen? Ideaal zou zijn dat hij het geel met gering tijdsverlies vandaag al door groen laat overrulen en dat hij de eventuele herovering zo lang mogelijk uitstelt, waarom niet tot en met de afsluitende klimtijdrit naar La Planche des Belles Filles, waar de zondag daarop misschien ook het wereldkampioenschap plaatsvindt? Goed dat de massa er niet is om hem op te zwepen, anders zou hij de meeste ritten aanpakken zoals die van gisteren. Enige bedaardheid zou daarbij goed van pas komen. Soms dartelt hij, zonder kwade bedoelingen, rond als een voetzoeker, wat wel eens nare gevolgen kan hebben.

Deze triomf  straalt ook enorm af op ... Wout Van Aert, die - net als Marc Hirschi gisteren - Julian Alaphilippe kon terughalen én zelfs kloppen! Om dat huzarenstuk te herhalen had Wout teveel krachten verbruikt als waterdrager. Op een bepaald beeld kun je zelfs zien hoe hij een krat op de rug nam. Jammer dat het zo moest lopen maar daags voordien was hij gevallen en durfde hij - met de herinnering aan vorig jaar - geen risico’s te nemen. 's Anderendaags wilde hij vooral nederig zijn in afwachting van zijn dag(en).

Julian Alaphilippe is één van dé coryfeeën van het huidige peloton. En toch is een zekere Peter Sagan nog steeds de best betaalde van het peloton. Zoals je hem gisteren na the ride of the loser zag aanmodderen (zelfs de tussenspurt kon hij niet winnen van Matteo Trentin): het was niet om aan te zien. En dan die blik van “ik ben hier niet graag”. Hoepel dan op hé kerel! Ik heb deze tip: het eerst failliete Cirque du Soleil zou gered zijn door enkele Chinezen. Misschien kan hij daar, in het groen getooid, zijn fratsen kwijt.