Remco lééft nòg,

dat is het enige wat nù telt

Het seizoen voor Remco Evenepoel zit erop, maar zijn leven gelukkig nog niet. Dit was de boventoon zijn tijdens the evening after zijn levensverachtende buiteling in de gevaarlijke afzink van de Colma di Sormano, waar ook Laurens De Plus en Jan Bakelants aan de dood ontsnapten maar ook niet zonder zware verwondingen wegkwamen. 

 “Remco zal dit najaar veel naar tv moeten kijken, maar hij kán nog kijken. Dat is het belangrijkste”, liet Patrick Lefevere zich sereen ontvallen. 

Zo zie je maar hoe kort vreugde en verdriet bij mekaar liggen. Meester-daler Vincenzo Nibali zette druk en Remco voelde zich aangesproken. Hij brak bij zijn diepe duik het bekken, er zou ook longschade zijn maar het had nòg véél erger gekund. 

Roger Rivière stortte tijdens de Tour van 1960 diep in het ravijn toe hij in de afdaling de drieste Gastone Nencini probeerde te volgen tijdens de afdaling van de col de Pejuret. Hij knalde op een betonblok en kantelde diep in het ravijn. Een tapijt van takken redde zijn leven, maar hij kon enkel zijn hoofd nog bewegen. In het ziekenhuis van Montpellier werd een dubbele breuk van de wervelkolom vastgesteld met een onomkeerbare verlamming van 80% voor gevolg. Remco moet daaraan denken wanneer hij het tijdens zijn langdurige revalidatie moeilijk heeft. 

In 1971 was er ook de veel beter afgelopen buiteling van Luis Ocana toen hij in de Tour van 1971 de losgeslagen Eddy Merckx probeerde te volgen in de afzink van de col de Menté. 

Patrick Lefevere, die zelf twee zonen heeft, dacht in die bange uren niet meer aan de renner maar aan de mens in Remco Evenepoel. Kort na de feiten brak hij andermaal een lans voor veiliger trajecten maar zoals gebruikelijk zal hij wel weer zo goed als alleen staan met dat pleidooi of het zou moeten zijn dat deze horror een onverhoopt keerpunt brengt.