Valt hij ooit wel het werelduurrecord aan?

Stefan KÜNG, de man 

van de korte(re) tijdritten

Eindelijk nog eens Stefan Küng zou ik durven te stellen. Van de wereldkampioen individuele achtervolging in 2015 (na derde in 2013 en tweede in 2014) had ik als wegrenner nòg méér verwacht dan hij er totnogtoe van bakte. Hij moet inderdaad nog 27 jaar worden en zijn theoretische oogstjaren houdt hij nog te goed, maar toch. Hij behaalde dagzeges in de Tour de Romandie (2015, 2017 en 2019), de BinckBank Tour (2017 en 2018), de Tour de Suisse 2018, de Algarve 2019 en de Tour de Slovaquie 2019. Een dagzege in een tijdrit van een grote ronde was nog niet aan de orde, al was hij er (+5” Thomas Geraint) in Düsseldorf 2017 erg kortbij. Als klassementsrenner hoef je niets van hem te verwachten en de ééndagsklassiekers zijn al evenmin zijn ding. De opvolging van Hugo Koblet, Ferdi Kübler en Fabian Cancellara zal dus niet aan hem besteed zijn. Er blijft niettemin aardig wat over zoals (eindelijk dus) de Europese titel tijdrijden in Plouay na een zevende plaats in Glasgow 2018 en een vierde in Alkmaar 2019. In die discipline wereldkampioen worden spreekt hem uiteraard nog meer aan maar het zal allicht niet voor dit jaar zijn want de regenboogtijdrit cumuleert met de slotdag van de Tour in de plaats van naar de daaropvolgende woensdag uit te wijken maar die is voorbehouden aan de mixed team relay, waarvan (sic) de hele wielerwereld wakker ligt. In het WK tijdrijden bleef Stefan overigens keer op keer diep onder de verwachtingen: 17de in Doha 2016, 25ste in Bergen 2017, 12de in Innsbrück 2018 en 10de in Harrogate 2019. Het tijdstip en de duur speelden niet bepaald in zijn kaart.

Zijn ultieme uitdaging lijkt mij een aanval op het wereldurrecord maar er is dus de niet te veronachtzamen vaststelling dat hij in lange tijdritten nog niet gescoord heeft maar zoals reeds aangehaald zit hij er op zijn 27ste nog aardig wat rek op.