maandag 2 november 2020

Slotweek der Vuelta wordt superspannend

 

Rare tijdrit wordt 

morgen cruciaal maar 

nièt geheel beslissend

 

… daarna nog drie heuvelritten 

en één aankomst bergop

 

ZO VER kan een mens er dus naast zitten als ik er gisteren nààst zat! Het was evenwel een miscast waar ik vrolijk van werd, guilty pleasure als het ware. 

De ‘schande’ werd de schoonheid van de koers, al blijf ik er onverkort bij dat een beklimming met stijgende stroken van bijna 24% een onverantwoord exces is. Vergeet daarbij niet dat de klimatologische omstandigheden vol meezaten.

Er werd dus wel degelijk aangevallen op de Alto de l’Angliru hoezeer Jumbo-Visma de koers op slot probeerde te houden. Enric Mas opende de debatten maar bereikte er weinig mee en is helemaal uitgeteld voor het eindpodium. Richard Carapaz nam het van hem over maar werd op zijn beurt overruled door Hugh Carthy, die de sporen van zijn landgenoot Tao Geoghehan Hart probeert te drukkenRoglic moest tijdens de ultieme drie kilometer voor beiden passen maar beperkte de averij tot het absolute minimum en kan in de tijdrit van morgen het voortouw terugnemen. Of hij het van dan af definitief behoudt, zal in letterlijk hoge mate afhangen van de voorlaatste rit van zaterdag die na vijf andere beklimmingen eindigt op het 1962 meter hoge skiresort van La Covatilla na een een klim van tien kilometer met een gemiddelde stijging van 7%.  Roglic boft alvast dat zijn jonge landgenoot Tadej Pogacar er hier niet bij is want in dat geval zou zelfs de tijdrit hem schrik ingeboezemd hebben, als die er nu ook al niet inzit.

Richard Carapaz, Hugh Carthy en Daniel Martin zijn beduidend minder goede tijdrijders. In theorie moet Roglic hen stuk voor stuk op naderhalve minuut kunnen zetten maar er is de praktijk van de eerste twee slopende weken, die ook Primoz niet enkel in de kouwe kleren maar ook in het hoofd zijn gekropen. En zelfs indien hij een kloof zou slaan dan nog is er de reeds aangehaalde slotrit.

De discipelen van Merijn Zeeman maakten er in de Vuelta een copy paste van de Tour van. Richard Carapaz, Hugh Carthy en Daniel Martin konden zich in die luwte koesteren zoals Tadej Pogacar in de Tour. Zeeman volhardt nog meer in de boosheid door te verkondigen dat Roglic morgen in de tijdrit met dezelfde dronkemanshelm zal rijden als naar Planche des Belles Filles. 

Sommigen verwijzen naar de veronachtzaamde kansen van Sepp Kuss, die na slechte beurten in Castilla y León evenwel veertiende staat op elf minuten van Richard Carapaz. Als tijdrijder is hij bovendien nòg minder goed dan Carapaz, Carthy en Martin. De verantwoordelijkheid van het kopmanschap is (nog) niet aan hem besteed, als het dat ooit zal zijn zoals ook niet aan onder anderen Jhoan Esteban Chaves, Mikel Landa, Miguel Angel Lopez, Wout Poels, … Een dagzege, zoals in de Vuelta van vorig jaar op de Alto de la Cubilla, zou er voor de 26-jarige Amerikaan wel ingezeten hebben en nòg indien hij de volgende dagen meer aanvaller dan verdediger mag zijn. 


Vraag is of Primoz Roglic er wel goed aan deed om zijn aan een weerbarstig regenjasje verspeelde leiderstrui meteen te willen heroveren. Daardoor belandde het volle koersgewicht weer op de weliswaar brede schouders van Jumbo-Visma en waarvan ook Carapaz, Carthy en Martin profiteerden. Een factor die daarin kan meegespeeld hebben is het, omwille van Covid-19, mogelijk vervroegd afbreken van de Vuelta. In dat verband is het goed om ook vandaag en morgen een slag om de arm te houden.  Tadej Pogacar ging met zijn accident de parcours in de Tour (1’21” verloren in de waaierrit naar Lavaur) geduldiger om. Hij wachtte La Planche des Belles Filles af voor een dubbelslag. Mijn inschatting is dat hij, individueel al de beste in de Tour, ook in deze Vuelta onklopbaar zou zijn geweest.


De 33,7 km. van morgen bereikt na zowat 32 vlakke kilometer de voet van de Mirador de Ezaro, een bult met een beginstrook die (lap daar gaan we weer) bijna 29% helt en met daarna een gemiddelde stijging van 14,6%. Een gebalde Planche des Belles Filles dus, waaraan Primoz Roglic niet de beste herinneringen heeft en die de voorsprong, die hij onderweg eventueel heeft uitgebouwd, kan reduceren.

Deze rare tijdrit kan voor Roglic sowieso te vroeg komen en zal dus cruciaal maar niet voldongen zijn. Die kan niet enkel Primoz' heden maar ook zijn toekomst bepalen. Indien na de Tour ook de Vuelta hem zou ontglippen dan zal Jumbo-Visma zich bezinnen over zijn verder kopmanschap maar is er wel een alternatief voor de niet geheel onaantastbare Sloveen?

Ik hou van de chaos die in de grote ronden in voege is getreden. Die maakt het verloop en de ontknoping oneindig attractiever dan de gebeitelde heerschappijen van (in alfabetische orde) Jacques Anquetil, Lance Armstrong, Alberto Contador, Chris Froome, Bernard Hinault, Miguel Indurain, …..  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten