Wel winnaar van de twee zwaarste 

monumentale klassiekers

 

Dan MARTIN

eindelijk top vijf in 'n grote ronde

 

Voor een top vijf in een grote ronde is het dus dit keer of nooit voor de 34-jarige zoon van Maria Roche, de zus van Stephen die in 1987 de dubbel Giro-Tour realiseerde en enkele maanden later ook wereldkampioen werd.

Dan had niet het talent van zijn illustere uncle maar wel meer doorzetting.

Hij is aan zijn dertiende seizoen als contractrenner bezig en ook in 2021 vervolgt hij met het ambitieuze Israel Start - Up Nation zijn mooie, lange weg die hij bekroonde met triomfen in Liège-Bastogne-Liège in 2013 (waarin hij in 2017 na Alejandro Valverde ook nog tweede zou worden) die hij een tweede keer op een rij zou hebben gewonnen maar terwijl hij Giampaolo Caruso in de ultieme bocht wou passeren schoof hij zwaar onderuit. Het werd de ziekenwagen in plaats van het wenkende podium. Ruim vijf maanden later won hij wel Il Lombardia (waarin hij in 2011 al tweede was geworden na one hit wonder Oliver Zaugg) toen hij in de laatste kilometer wegreed uit een selecte kopgroep waarin Michael Albasini, Fabio Aru, Rui Costa, Philippe Gilbert, Joaquim Rodriguez, Samuel Sanchez, Alejandro Valverde en Tim Wellens. Dat was ontegensprekelijk zijn allermooiste overwinning. Ook in La Flèche Wallonne haalde hij driemaal het podium maar niet op de hoogste trede. 

Tijdrijden was zijn werk- om niet te zeggen zijn pijnpunt en dat kostte hem nog betere klassementen maar niet in deze van de Vuelta, zijn beste ooit waarin hij (+1’17”) knap dertiende werd en 26” verder wegreed van Enric Mas, zijn concurrent voor de vierde eindplaats. Het podium is definitief weg, dat wordt een onderonsje van de huidige eerste drie maar de tiercé staat nog niet in de definitieve orde.