Aurélien én Valentin PARET-PEINTRE 

hebben een onwaarschijnlijk BMI

 

Eerst was er Aurélien Paret-Peintre, die in 2020 op zijn 24ste zestiende werd in zijn eerste Giro en het jaar daarop vijftiende in zijn eerste Tour. Verbeten aanklampend leken het de stijloefeningen van een aanstaande klassementsrenner tot hij in de Tour van vorig jaar met Covid-19 na de tweede rustdag uit de Tour stapte met dan al ruim een uur meer op Jonas Vingegaard maar wellicht remde het virus hem dan al af. 

Hem in het algemeen afschrijven was voortvarend want hij verbaasde in 2024 met een vijfde plaats in Liège-Bastogne-Liège na meer andere dichte ereplaatsen in mooie voorjaarskoersen. Als klassementsrenner moest hij wijken voor Ben O’Connor, die tweede werd in de Vuelta maar inmiddels is overgestapt naar Jayco-AlUla zodat de bestaande pikorde misschien wordt herzien. 

Van Aurélien werd al langer verteld dat hij er een vijf jaar jonger broertje Valentin op nahield die nog meer in zijn mars zou hebben. Vlugger beweerd dan bewezen maar intussen zijn er de feiten die vooral spraken uit zijn resultaten in de Giro (waarin hij als 16de eindigde na winst op Cusano Mutri en bijna ook in Bassano del Grappa). Veel kwam er dat jaar niet meer bij, hij had zijn lotsverbetering al afgedwongen met een lucratieve overstap naar Soudal - Quick-Step, dat hem niet meteen het statuut van helper in de Tour voor Remco oplegt maar een derde opeenvolgende deelname gunt aan de Giro, waarin hij op Mikel Landa zal kunnen rekenen om zijn grenzen af te tasten. 

Het meest merkwaardige aan Valentin is zijn schriele lichaamsbouw. Hij weegt amper 52 kilo, die hij uitsmeert over een lengte van 1,78m wat (indien de cijfers kloppen) neerkomt op een onwaarschijnlijke BMI* van 16,41 (wat medisch staat voor ernstig ondergewicht). 

Zijn broer Aurélien (64 kilo gestrekt over 1,84m) komt uit op 18,90 en Jonas Vingegaard  op 18,94. Tadej Pogačar verrast met een relatief hoge 21,31 en Remco Evenepoel met 20,86. Zij zijn vrolijke allrounders.

*BodyMassIndex = gewicht gedeeld door het kwadraat van de gestalte.

Valentin Paret-Peintre beweert dat hij Adam Yates in de Tour of Oman van de eindzege zou gehouden hebben indien hem niet opgedragen was om zijn uitval tot de laatste anderhalve hectometer uit te stellen in functie van de dagzege. Daar ben ik nog niet zo zeker van want Yates is een ervaringsdeskundige die, naast ereplaatsen in de drie grote ronden, acht kortere rittenkoersen op zijn palmares inschreef. In deze Tour of Oman was Yates trouwens titelverdediger, een mandaat dat hij verlengde als zijn 30ste zege op de uci-kalender. Valentin behaalde op Green Mountain pas zijn tweede overwinning. Het was al heel wat dat hij daar Yates, in tegenstelling tot David Gaudu, kon bijhouden.