WILDCARDS zijn een voorrrecht, géén recht! 

 

Julian Alaphilippe en Tom Pidcock hebben Soudal - Quick-Step respectievelijk Ineos verlaten en ingeruild voor Tudor respectievelijk Q36.5. Daarmee zouden ze het systeem van de wildcards overhoop gegooid hebben. 

Wat een onzin! Het is integendeel de logica zelve dat Tudor (waarin naast Alaphilippe onder anderen ook Marc Hirschi en Matteo Trentin) en Q36.5 (waarin naast Pidcock onder anderen ook Matteo Moschetti, Giacomo Nizzolo en Jannik Steimle) de voorkeur krijgen op Wagner Bazin WB (het vroegere Bingoal WB).

Christophe Brandt, de patron van Wagner Bazin WB, ziet dat anders.  

“Je moet toch denken aan de toekomst van de wielersport?”, oppert hij.

Dat is het wat men juist doet, de grootste wedstrijden een zo gestoffeerd mogelijk deelnemersveld bezorgen. Wagner Bazin WB is daar vooralsnog niet altijd een meerwaarde in zoals wel al in de meeste andere binnenlandse en in bepaalde buitenlandse koersen, maar vooralsnog niet in alle ééndaagse manches van de WorldTour.

 

Zijn daar wel voor geselecteerd: de 18 WorldTourTeams d’office en de drie best scorende teams in de ProTeam-ranking 2024 (Lotto, Israel - Premier Tech en Uno-X Mobility) die startrecht maar geen startplicht hebben. De organisatoren mogen vier wildcards uitdelen waarvoor van de Belgische teams Flanders Baloise en Wagner Bazin WB zich het meest aangesproken voelen en waaraan de voorbije jaren ook werd tegemoetgekomen in onder meer de Omloop, de E3 Harelbeke, de Ronde van Vlaanderen, …

Christophe Brandt heeft er grote moeite mee dat het dit jaar anders is terwijl Frankrijk, Italië en Spanje steevast blijven kiezen voor de autochtone teams. Zou dat niet vooral aan de betere kwaliteit van hun renners liggen?

 

Dat (het Franse) Unibet Tietema Rockets voor de Omloop een wildcard verwierf in plaats van (het Belgische) Wagner Bazin WB wekt verbazing. Het team van Youtuber Bas Tietema bestaat nog maar sinds 2023, maar heeft door zijn gedoe op de sociale media de perceptie verworven een aantrekkelijke ploeg te zijn, die zelfs voor de Vlaamse koersen een dam zou opwerpen voor TotalEnergies, waarin onder anderen Steff Cras en Anthony Turgis. Als dat al gebeurt dan zal het Jean-René Bernaudeau worst wezen.

 

Christophe Brandt maakt zich daar wel druk over omdat voor zijn team een wildcard voor de topwedstrijden belangrijk is voor zijn sponsors die hun renners ook daar graag aan de start zien, zoals in de Ronde van Vlaanderen ook dit jaar het geval zou zijn. 

 

De toekomst van de koers is evenwel meer dan die van zijn team. Brandt laakt eveneens dat ook de binnenlandse koersen voor junioren steeds minder Belgen aan de start zien. Voor wat betreft de uci-koersen (2.1 en 1.1) is het toch de normaalste zaak van de wereld dat 17 van de 25 deelnemende ploegen van buitenlandse origine zijn? 

Dat betekent volgens Christophe minder kansen voor Belgische tieners en meer voor de buitenlandse om zich hier te ontwikkelen. Het ontgaat Brandt kennelijk dat er ruim voldoende nationale interclubs (2.14 en 1.14) plus de overwegend sterkbezette regionale koersen resten om onze 17- en 18-jarigen te laten ontwikkelen in eigen land en van daaruit door te stromen naar de uci-koersen, dit seizoen bij gelegenheid reeds als gastrenner.

En hoe zit het met de koers in de andere landen? Nederland heeft amper nog koersen, Italië amper nog toprenners. België doet het op beide vlakken uitstekend. Het telt 72 vertegenwoordigers op 521 in de World Teams en 59 op 404 in de Pro Teams. Dit zijn er globaal 131 op 925 of ruim 14%.

Enkel het 22 keer grotere en bijna zesmaal meer inwoners tellende Frankrijk (81 in de WT en 45 in de PT) benadert België waarmee we voor 85% Vlaanderen bedoelen. 

Vlaanderen is dus, zowaar als deelstaat, ontegensprekelijk ’s werelds eerste wielernederzetting. En aan de instroom van nieuwe talenten komt hoegenaamd geen einde, wel integendeel: die zwengelt verder aan. Slovenia heeft kwalitatief inderdaad méér te bieden aan de top maar na Tadej Pogačar, Primož Roglič, Matej Mohorič en Jan Tratnik gaapt de absolute leegte.