Milan FRETIN

zijn ontbolstering is begonnen

Ik heb: 

… Jean-Pierre gekend, hij hield het bij het regionale circuit, er was nauwelijks meer en anders;

… Steve gekend, hij maakte deel uit van het keurkorps der Eddy Merckx Boys;

… Milan gekend, ik zag hem beginnen als aspirant en van meet af aan schitteren en dat is nooit gestopt.

 

Milan kwam vanaf 2022 bij Sport Vlaanderen - Baloise uitstekend terecht. Hij mocht er het pad der geleidelijkheid bewandelen. Zijn opmars verliep vlotter dan hij zich in zijn realisme had voorgesteld want vanaf 2024 mocht hij voor vier campagnes naamtekenen bij Cofidis (foto Gino Coghe), waar hij dus gebeiteld zit en waar ze al meteen rendement van verkregen met een zege in de openingsrit van de 4 Jours de Dunkerque en ruim drie maanden later in de tweede etappe van de Tour Poitou-Charentes en Nouvelle Aquitaine (vòòr Arnaud Demare). Beide precieuze successen werden verbonden door een rist ereplaatsen, die hem in de top 100 brachten van de betrouwbare cqranking.com waarmee hij voor Cofidis tweede werd na (de intussen naar Visma l Lease a Bike vertrokken) Axel Zingle. Meer moest dat niet zijn voor de dan nog 23-jarige Genkenaar maar het mocht vanaf 2025.

 

Milan liet het niet koud worden maar warmde het vorige zondag extra op met een majestueuze sprintzege in de Clasica de Almeria (een manche van de 1.ProSeries, goed voor 200 uci-punten) vòòr Max Kanter, Emilien Jeannière en Arnaud De Lie.

Vanaf woensdag mag Milan zijn vormpeil sublimeren in de Volta ao Algarve opdat hij spic & span zal zijn voor zijn mooie Vlaamse lente die loopt via Kuurne, de Monseré, Nokere, Brugge - De Panne, Wevelgem, de Scheldeprijs en Roubaix. Daarop volgt wellicht de Giro.

Milano-Sanremo is voorlopig niet aan de orde, de klassieker waaraan hij als het ware een beetje schatplichtig is want geboren op 19 maart hetzij Sint-Jozefsdag, de vroegere steevaste dagtekening van de eerste monumentale klassieker, nu kiest men voor de zaterdag die daar het dichtst bij aanleunt. Of de via Roma ooit spek voor de bek van Milan zal zijn valt nog te bezien maar indien niet dan zijn er nog genoeg andere koersen waarin hij zich wel kan waarmaken.  

 

Zijn tienertijd was een recital, doorspekt met highlights inzonderheid Limburgse, Vlaamse en Belgische titels. 

Zo werd hij als 13- en als 14-jarige aspirant kampioen van België tijdrijden maar na de middag geraakte hij telkens net niet op de hoogste trede van het podium der wegrit. 

Uitgesteld was evenwel niet verloren want als neo-nieuweling werd hij in Grandglise (waar hij het jaar voordien nog geklopt werd door Jarne Van Dyck) wèl wegkampioen van België. En als tweedejaarsnieuweling won hij de Topcompetitie nadat hij vroeg op het jaar aan de Blaarmeersen een reeks baantitels verzamelde die hij als junior voortzette. 

Dat bracht met zich dat hij voor de nationale baanselectie opgevorderd werd, wat zijn actieradius als wegrenner drastisch beknotte maar zijn algemene ontwikkeling ten goede kwam en meteen een stek voor opleverde bij Sport Vlaanderen - Baloise. Ook op de weg maakte hij zich waar met de voorlaatste dagzege in de Ronde van Oost-Vlaanderen als enige overwinning die ertoe deed. Hij was ook duurzaam aanwezig in buitenlandse rittenkoersen als in de Etoile d’Or (Fr.), de Okolo Jiznich Czech, de Tour de Bretagne en het afsluitend Zeeuws Beloften Weekend, waar hij telkens dicht bij een dagzege kwam. Als teamplayer was hij een stichtend voorbeeld, zijn goede vriend Arnaud De Lie kan ons daar veel meer over vertellen. 

Gerechtigheid geschiedde: Milan, die via la mamma Angie Chiaverini ook Italiaans bloed in de aderen heeft, trad reeds als 21-jarige tot de beroepscategorie toe. In de vele jaren dat ik hem meemaakte, liet hij zich zelden op een stemverheffing betrappen. Hij is de man van de daad niet van het woord en dat zal niet gauw veranderen, waarom zou het?!

Zijn opa Jean-Pierre is een goede vriend van Steven Buyse, de wielerfanaat van Hippo 12 in Bredene, die in het verleden al een fanclub voor Frank Vandenbroucke en Peter Sagan in het leven riep.