In de Allertijdse Ranking der Internationale Kampioenschappen veldrijden ...

 

MATHIEU wordt derde (en volgend jaar éérste), WOUT tiende 

Eric De Vlaeminck is nu de gedeelde titelkeizer, Rolf Wolfshohl de (volgens mijn barema) dé puntenkoning. 

Beider titels zijn na gisteren, zoals algemeen verwacht, nog meer in het gedrang door de aanstormende Mathieu van der Poel. 

Op 1 februari 2026 in Hulst (Zeeland) zal de zoon van Adrie en kleinzoon van Raymond Poulidor met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, beide legendes gepasseerd zijn. In combinatie met zijn eveneens exquise palmares als wegrenner wordt Mathieu één van de absolute grootmeesters van het Nederlandse wielrenen naast onder anderen Joop Zoetemelk, Jan Janssen en Hennie Kuiper. Die drie kwamen ook in aanmerking voor het eindpodium van de grote ronden, zowat het enige waar Mathieu voor past.   

 

Michael Vanthourenhout, anderhalve maand geleden 31 jaar geworden, is een almaar vastere waarde in de annalen van het WK veldrijden dankzij deze opeenvolgende resultaten: 2de in 2018, 4de in 2019, 6de in 2020 en in 2021, 4de in 2022, 5de in 2023 en 3de in 2024. In Liévin moest hij genoegen nemen met een ietwat teleurstellende zevende plaats, die hem evenwel niet weghaalt van zijn pole position in de uci-ranking. Ook de WB kan hem al niet meer ontsnappen zodat hij mag/moet aanzien worden als de ware seizoenkampioen 2024-2025. 

 

Eli Iserbyt kwam daar langdurig voor in aanmerking tot zware zenuwpijnen hem van zijn sokkel haalden, hij parkeerde op het WK op de dertiende plaats. 

Joris Nieuwenhuis maakte het tegenovergestelde mee. Door gordelroos (een niet heel ernstige, maar wel hinderlijke en soms erg pijnlijke aandoening die weken aanhield) gingen de eerste drie maanden van het seizoen compleet de mist in maar tegen het NK (derde) en het WK stond hij er. In Liévin strandde hij op negen tellen van het podium.

 

Wout van Aert, als een late minute aan de start van het WK, haalde er het absolute maximum uit. Hij moest op de vierde rij starten en een pril langdurig oponthoud daarbovenop maakte zijn inhaalrace des te straffer zodat zijn voornaamste accessiet nog waardevoller is dan bij voorbaat ingeschat. Wout zal de laatste zijn om de illusie te koesteren dat hij Mathieu in een WK veldrijden van de regenboogtrui maar hij zal het de volgende jaren allicht aanpakken zoals hij het dit jaar deed.

Onderstaande Allertijdse Ranking werd bekomen door de optelling van de respectieve top tien van de 18 Critériums Internationals (1924-1949) en de 76 WK's (vanaf 1950) door toekenning van 125 75 50 40 30 25 20 15 10 5 punten.

	1	WOLFSHOHL Rolf	D.	1060
	2	Zweifel Albert	Zwits.	1050
	3	van der Poel Mathieu	Ned.	1030
	4	Dufraisse André	Fr.	1015
	5	De Vlaeminck Eric	B.	995
	6	Longo Renato	It.	935
	7	Vervecken Erwin	B.	820
	8	Nys Sven	B.	805
	9	Rondeaux Roger	Fr.	800
	10	Van Aert Wout	B.	790
	11	van der Poel Adrie	Ned.	780
	12	De Clercq Mario	B.	650
	13	Liboton Roland	B.	605
	14	Van Damme Albert	B.	535
	15	Stybar Zdenek	Tsj.	525
	16	Frischknecht Peter	Zwits.	480
		Wellens Bart	B.	480
	18	Oubron Robert	Fr.	470
	19	Thaler Klaus-Peter	D.	470
	20	Stamsnijder Hennie	Ned.	455
	21	van der Haar Lars	Ned.	430
	22	Foucaux Camille	Fr.	400
		Pontoni Daniele	It.	400
	24	Gretener Herman	Zwits.	375
	25	Groenendaal Richard	Ned.	365
	26	Pauwels Kevin	B.	345
	27	Severini Amerigo	It.	340
	28	Vaast Charles	Fr.	330
	29	Robic Jean	Fr.	325
	30	Jodet Pierre	Fr.	320
	31	Vanthourenhout Michael	B.	305
	32	Vantornout Klaas	B.	280
	33	Albert Niels	B.	265
	34	Seynaeve Maurice	B.	265
	35	Declercq Roger	B.	260
	36	Mourey Francis	Fr.	250
	37	Aerts Toon	B.	240
		De Vlaeminck Roger	B.	240
		Pidcock Tom	Gr.-Br.	240
	40	Simunek Radomir	Tsj.	235
		Vermassen Kamiel	B.	235