uitblinken essentiëler dan winnen
De steeds wijze quotes van José De Cauwer hebben een duurzame weerklank zoals bijvoorbeeld: probeer maar eens één koers te winnen, één koers!
De inmiddels 31-jarige Ronsenaar Louis Vervaeke (géén c) deed er tien en een half jaar over maar dat lag niet aan hem en doet ook niets af van zijn verdiensten, verre van zelfs. Als er één coureur véél béter is dan de perceptie wil laten uitschijnen, dan is hij het wel zeker. Hij reed tien grote ronden (vijf Giro’s, één Tour en vier Vuelta’s) waarin hij slechts de helft van de keren het einde haalde. Ook dat lag niet aan hem maar aan de brute pech die zijn paden kruiste maar hij kwam er telkens sterker uit.
Zijn langverbeide eerste overwinning op de uci-kalender was trouwens een hoogstandje. In de tweede rit van de Tour of Oman (2.Pro) holde hij al op 140 km. van de finish de vroege ontsnapping van de dag achterna, met naderhand de 26-jarige Xabier Mikel Azparren van Q36.5 als welkome gezèl om een kloof van ruim vijf minuten te dichten en als de sterkste nipt te winnen op Yitti Hills. Louis kreeg ook de leiderstrui over de frele schouders getrokken maar hij wilde al meteen beseffen dat zijn zeven jaar jongere kompaan Valentin Paret-Peintre meer kans maakt op de eindzege en voor wie hij zich graag uit de naad zal rijden.
Louis Vervaeke was als belofte minstens de evenknie van zijn goede vriend Tim Wellens, wiens talent een andere dimensie had en meer tijd nodig om te ontbolsteren.
Louis won in 2014 de Ronde de l’Isard, de Tour de Pays de Savoie en op La Toussiere de afsluitende kroonrit van de Tour de l’Avenir (vijfde in het eindklassement). Die laatste overwinning dateert van 30 augustus 2014. Op 21 juli 2018 won Louis in Sint-Truiden weliswaar de GP Tim Wellens maar Louis zal er zelf niet op aandringen om die als een zege die ertoe doet mee te tellen.
Louis Vervaeke legde een parcours af, bezaaid met nogal wat moeilijke passages. Eerst moest hij zich in het labyrint een weg zoeken die liep langs vier jaar Lotto, twee jaar Sunweb en twee jaar Alpecin-Fenix tot de bevrijdende overstap in 2022 naar het Soudal - Quick-Step van Patrick Lefevere als de meestergast van Remco Evenepoel, die hij al meteen de Vuelta hielp winnen.
Louis wilde hetzelfde doen voor Remco's derde eindplaats na Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard in de Tour van 2024. Het was hem evenwel niet gegund. Tijdens zijn opwarming voor de Tour de Suisse viel hij zwaar, miste er zelfs de ploegenvoorstelling maar kon de zaterdag daarop toch beginnen aan de Tour. Zijn wonden waren nog niet helemaal gelikt of hij werd ook nog ziek zodat hij tenslotte tijdens de veertiende rit in de aanloop naar de col d’Adet moest afstappen.
Zonde dat Louis op 21 juli 2024 Remco's grote hulde (ook als beste jongere) op de Promenade des Anglais in Nice niet ter plekke kon meemaken. Misschien moet dat dan maar bij een volgende nog betere keer op de Champs Elysées.
Remco zal gisteren ongeveer even blij geweest zijn met Vervaeke’s openingszege als Louis zelf. Hij was alvast één van de eersten om hem te feliciteren. Volgens Louis zou zich dat de volgende dagen niet gauw herhalen. Zijn voorsprong (zes à twaalf sconden) is te gering en dus ziet hij betere kansen weggelegd voor Valentin Paret-Peintre om voor de vijfde zege 2025 van The Wolfpack in te staan. Louis (vandaag 55ste op bijna vier minuten) werd al meteen door de feiten in het gelijk gesteld want op Estern Mountain sloeg David Gaudu een mooie slag. Paret-Peintre (+13") is niet uitgeteld voor een fraaie eindnotering terwijl ook de herbronde Cian Uijtdebroeks (+16") een vrij goede beurt maakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten