Magnus CORT haalt er het absolute maximum uit

 

Indien men mij vraagt naar een coureur, die het ruime maximum uit zijn gelimiteerde mogelijkheden haalt, dan moet ik niet lang nadenken om de Deen Magnus Cort Nielsen te benoemen. 

Na zijn dubbelslag in de O Gran Camiño (in de autonome Spaanse gemeenschap Galicia) telt hij 33 zegestreepjes op de uci-kalender en is daarmee de vierde vaakst winnende Deen na Rolf Sörensen (52), Mads Pedersen (48) en Jonas Vingegaard (38) die weliswaar nòg meer kwaliteit uitrollen. Op zijn 32ste is Magnus niet uitgeteld.

 

In de klassiekers moet je Magnus niet verwachten, een achtste plaats in Milano-Sanremo 2018 was zijn hoogste goed. Vier pogingen in de Ronde van Vlaanderen brachten hem niet dichter dan de 20ste plaats. Nog minder aan hem besteed zijn de klassementen in de grote ronden. Hij reed er een dozijn van, voltooide ze allemaal behalve de Tour 2022 die hij vijf dagen na zijn dagzege in Megève met Covid-19 diende te verlaten. 

Als weinig anderen weet hij zijn momenta in die grote ronden kiezen. Negen keer lukte hem dat: één keer in de Giro, tweemaal in de Tour en zes keer in de Vuelta waarvan de helft in 2021 toen hij er het label van strijdlustigste renner bovenop kreeg. Ook in de Tour 2022 zou hij ervoor in aanmerking zijn gekomen indien men hem niet had moeten wegsturen.

Dat Magnus als junior in 2011 de Course de la Paix won en anderhalve maand later Deens kampioen werd, spande de verwachtingen rond Magnus almaar strakker op en dat verminderde er niet op toen hij twee jaar later op zijn 20ste met het continentale Team Cult twee dagzeges behaalde in de Danmark Rundt. Hij bevestigde in de eerste helft van 2014 met tien overwinningen, waarbij zelfs klassementen van korte rittenkoersen. Eén en ander volstond voor een stageplaats bij Orica-GreenEDGE, waarvoor hij meteen de openingsrit van de Danmark Rundt won. Hij kreeg meteen een lucratief contract voor drie seizoenen, waarna hij voor twee campagnes verkaste naar Astana. EF Education was vanaf 2020 zijn volgende opdrachtgever tot hij in 2024 bij het Noorse Uno-X Mobility een beetje thuiskwam in Scandinavië.

Weinig coureurs die beter zichzelf kennen als Magnus en die hun zelfkennis uitspelen tijdens gun zoektocht naar resultaten, wat van hem één der gelukkigste stervelingen van het internationale peloton maakt.