Vlaanderen helemaal klaar 

om ook in 2020 te knallen

Vlaanderen is tot ter tand gewapend voor een nieuwe hoofdrol op de bühne van het internationale wielrennen. 

Remco Evenepoel sloeg natuurlijk alles maar de overwinning van Dylan Teuns in de afsluitende tijdrit van de Ruta del Sol kan ook tellen.

Eind juli 2017 had hij, wel derde na Alejandro Valverde en Dan Martin in La Flèche Wallonne, als contractrenner nog geen enkele overwinning behaald. De Tour de Wallonie luidde de ommekeer in. Na de openingsrit won hij ook de derde en de vijfde etappe en werd hij eindwinnaar. Dat herhaalde hij in de Tour de Pologne en de Arctic Race of Norway. Eénsklaps stonden er acht zegestreepjes achter zijn naam. Hij bleek geen one year - wonder, al won hij in 2018 tijdens een nochtans uitstekend seizoen (afgesloten met een derde plaats in de Giro di Lombardia) weer niet. Dat werd in 2019 dubbel en dik goedgemaakt met een dagzege in het Critérium du Dauphiné en bovenal in de Tour op La Planche des Belles Filles, wat hij ei zo herhaalde in de Vuelta maar in Ares del Maestrat moest hij zich vergenoegen met de tijdelijke leiderstrui. Dit jaar was hij er allervroegst bij in Valencia en vooral in Andalucia, waar hij zichzelf verraste met een zege in de individuele tijdrit met de steile klim als natuurlijke bondgenoot en methet kiezen van de juiste lijn in de afdaling.

Het promoveert Dylan, meer nog dan hij al was, tot een allrounder die altijd en overal kan uitpakken. Verlies daarbij zeker niet uit het oog dat hij vorig jaar vijfde werd in de Omloop van "de koers is van ons".

Enkel een Vlaamse afwerker leek nog te ontbreken maar dat was zonder de waard - Tim Merlier gerekend. De regérende kampioen van België trok, na een best aardige winter in het veld, de aandacht met een dagzege in de Tour of Antalya (Turkije), wat zijn teamgenoot Gianni Vermeersch hem ei zo na voordeed in de tweede rit. Dit duo zou de komende weken en maanden wel eens kunnen uitpakken op de dagen dat hun forward Mathieu van der Poel hen een “go” toeschreeuwt.

Nog eerder waren er ook al Dries Devenyns (winnaar van de Cadel Evans, een manche van de World Tour) en Xandro Meurisse (winnaar van de ééndaagse Vuelta a Murcia).

Greg Van Avermaet en Tim Wellens wonnen nog niet maar neem dat ook zij al vèrgevorderd zijn voor de één- en de méérdaagse veldslagen van maart en april. Last but not least is er Thomas De Gendt die jaarlijks garant staat voor minstens één meesterwerk, waarvan hij een patent heeft.