Bij leven en welzijn wordt Tadej POGACAR 

niet meer in verlegenheid gebracht

 

Met Wout VAN AERT 

kan het meer kanten op

 

Na de ingrijpende uitkomst van de tijdrit naar Laval stelde ik een offensieve Tour in het vooruitzicht. Daarmee werd niet eens gewacht tot het weekeinde in de Alpen, het voltrok zich reeds in de schromelijk onderschatte ‘overgangsrit’ naar Le Creusot die opgefokt werd door 29 haastigaards die er van meet af aan de beuk ingooiden en Tadej Pogacar even in verlegenheid leken te brengen. Zijn UAE Team Emirates stond geïsoleerd en zag de ijlende ontsnapping van de dag almaar verder wegknallen.

Bij nader inzien bleek de titelverdediger toch niet de verliezer van de dag, integendeel zijn lijdende landgenoot Primoz Roglic werd definitief weggezet en de fluks uitbrekende Richard Carapaz, de speerpunt van decollectief ijzersterke Ineos Grenadiers, werd geneutraliseerd door de rancune van Movistar, waar de Ecuadoriaan na 2019 in slaande ruzie vertrok.

 

Ik durf Tadej Pogacar zelfs de duurzame winnaar van de zevende dag noemen. Hij wordt in de tussenstand nog door Mathieu van der Poel, Wout Van Aert, Kasper Asgreen en Matej Mohoric voorafgegaan. Enkel Wout maakt (meer dan) een beetje aanspraak op het label ‘klimmer’. Mathieu zal vandaag allicht met de glimlach de gele rol lossen. Zonde indien hij dat ‘bij voorbaat’ doet. Wat indien hij, na van het tijdrijden, nu ook eens een minder koele minnaar van het klimmen werd? Misschien leidt dit tot een volgende zelfontdekking. 

Wout Van Aert is daar al verder mee en hopelijk trekt hij de fraaie lijn door. Binnen zijn team moet hij enkel nog rekening houden met de gunstig geklasseerde Jonas Vingegaard. Wat indien de nog fragiele Deen in de Alpen faalt en Wout niet? Dan valt wat Sean Kelly (4de in 1985), Laurent Jalabert (4de in 1995) en Julian Alaphilippe (5de in 2019) vermochten toch ook binnen zijn bereik of waren / zijn zij dan zovéél beter?

Even memoreren: Wout deed over de 3470 km. van de Tour 2020 tachtig minuten meer dan Tadej Pogacar. Overdrijf ik wanneer ik beweer dat hij het bij zeventig daarvan liet lopen na zware inspanningen voor zichzelf (twee ritzeges, ook nog tweemaal derde, vierde en zesde) en voor Primoz Roglic? Indien Wout op de eigen strepen stond en zijn inspanningen beter doseerde dan werd ook het residu van die tien minuten misschien grotendeels weggewerkt en dan kwam de top van het tijdklassement ongetwijfeld in beeld. In die anti-omstandigheden haalde hij alsnog de top twintig zonder er initieel naar te streven, waar kan een bedachtzamere aanpak in deze Tour toe leiden? Waarmee ik zeker niet wil geschreven hebben dat hij ook Tadej Pogacar in verlegenheid kan brengen, al is ook die niet onaantastbaar maar bij leven en welzijn is hij onbetwistbaar de beste en kan hij enkel door een monstercoalitie van zijn sokkel gehaald worden. Zijn entourage zal zich daar, met het aanmaken van natuurlijke bondgenoten, wel tegen wapenen zoals het voorbestemde winnaars betaamt.

Vorig jaar realiseerde Tadej het vrijwel in zijn eentje, het werd hem als het ware in de schoot geworpen door Jumbo-Visma dat te langdurig vasthield aan de ‘1-0’ en in het slot tegen een dubbele counter aanliep. 

UAE Team zal er wel angstvallig over waken dat het in de slotdagen ‘3-0’ staat, anders kunnen de rollen zich omkeren maar dan nog is het zeer de vraag wie van (in alafebtische orde) Julian Alaphilippe, Emanuel Buchmann, Richard Carapaz, David Gaudu, SergioHiguita, Wilco Kelderman, Pierre Latour, Alexey Lutsenko, Enric Mas, Vincenzo Nibali, Geraint Thomas, Rigoberto Uran, Jonas Vingegaard, … tot dergelijke putsch in staat mag geacht worden. 

Vandaag en morgen zullen enkelen van hen uitgeteld worden, zelfs al verwacht ik mij in de Alpen aan een niet-aanvalspact.