Nairo Alexander Quintana Rojas een wissel op de toekomst
Nairo Alexander Quintana Rojas heeft de koninginnenrit in het 65ste Critérium du Dauphiné gewonnen. Op de Joux-Plane overstak hij alsnog Bruce Feillu, die in de Tour van 2009 op zijn 24ste de eerste bergrit won van Barcelona naar Ordino/Arcalis (Andorra) won, een knalprestatie die hij nog niet had kunnen bevestigen. Daarvoor was het wachten tot deze 9 juni, wanneer hij de taaiste overlevende was van de gebruikelijke marathonvlucht die dus ei zo na niet tot mislukken gedoemd was.
Nairo Alexander Quintana Rojas is een verrassing, zij het géén absolute. Tot dan toe had hij zich (41ste in de tussenstand op een kwartier van Bradley Wiggins) in deze Dauphiné nog niet laten opmerken. Bijna de helft van die achterstand liep hij op in de tijdrit, duidelijk zijn pijnpunt. Eerder op het jaar was hij wel dag- en eindwinnaar geworden in de Vuelta a Murcia, hetgeen hij in de Vuelta a la Comunidad de Madrid bijna herhaalde maar de cols waren daar niet steil genoeg om ook de 30-jarige Rus Sergey Firsanov af te schudden. Een maand later is er zijn veel belangrijker inname van Morzine.
Nairo Alexander Quintana Rojas monopoliseerde twee jaar geleden de Tour de l'Avenir. In 2011 won hij als neo-prof in zijn thuisland de Circuito de Combita maar nog meer betekenis had de gewonnen bergprijs in Catalunya. Team Movistar had hem dus juist ingeschat toen het dit goudhaantje bij Colombia es Pasion - Cafe de Colombia wegplukte.
In Morzine werden de kandidaten op het eindpodium weer wat uitgedund maar in mindere mate dan verwacht. Tejay Van Garderen (+1'12"), Wilco Kelderman (+205"), Jérôme Coppel (+2'08") en vooral Tony Martin (+4'01") mogen het schudden. De onverstoorbare Bradley Wiggins, met een uitstekende Michael Rogers en Chris Froome in steun, lijkt zijn schaapjes op het droge te hebben. Dat beseft ook Cadel Evans die het moet het stellen met de teruggevallen Tejay Van Garderen. Philippe Gilbert zet in deze Dauphiné zijn ooit uitgesproken woorden "dat hij niet koerst om een ander te helpen winnen" in praktijk om.
Van een ware wielerliefhebber, Bernard, begrijp ik dat permanente “Gilbert-bashing” van jouw kant niet zo goed. Gilbert is gewoon een schitterend coureur waarmee het dit jaar (veel) minder gaat. Dat zijn dingen die gebeuren en dingen die een coureur ook “menselijk” maken. Dat ie zijn beperkingen heeft in het hooggebergte is al duizend keer gebleken. Meer dan een bus-bevolker zal ie ook nooit worden. Da’s trouwens ook het geval met Tom Boonen en dat zal ook zo zijn met immense én soms een beetje griezelig ogende klassieke talenten als Peter Sagan bijvoorbeeld. Daar is niets mis mee. Als Gilbert plots bergen werk zou gaan verzetten in de bergen (“die bergen doen het goed hier”), denk ik dat je de eerste zou zijn om van je te laten horen. Zelfs al komt Gibert niet terug op het “onmenselijke” niveau van 2011, dan nog staat ie nu al in bv. pakweg de Wielerranglijst.Tk voor Franco Bitossi en Briek Schotte… Daar sta je niet als je niet iets hebt gepresteerd… Ik heb je ooit live horen voorspellen trouwens dat Gilbert nooit “coureur zou worden”… Het kan verkeren. En verder… denk ik niet dat Cadel ooit al heeft gekoerst “om een ander te helpen winnen”… En dat siert hem (en al de anderen) “die koersen om te winnen” nog ook…
BeantwoordenVerwijderen