Hugo CAMPS raaskalt ook onder meer 

over Wout Van Aert en over doping

Patrick LEFEVERE

is géén Mussolini in het kwadraat 

wel een vaderlijke tycoon

 

Tom Boonen en Hugo Camps hebben in de weekendeditie van HLN een spraakmakend dubbelinterview doorspekt met nogal wat rake à krasse confidenties.

In tegenstelling tot over Lotto-Soudal hebben zij het niet over Deceuninck-Quick.Step maar wel over de ceo, Patrick Lefevere. 

Tom Boonen heeft daarin de perfecte inschatting: “… een topmanager die zorgt dat hij de juiste mensen rond zich heeft om het werk te doen dat hij zelf niet wil of niet kan. ….. Ik heb nog veel bewondering voor Patrick maar we zijn nooit vrienden geweest. Omdat hij mijn baas was en ik zijn renner. Veel managers en ploegleiders gaan veel te vriendschappelijk om met hun renners.”. 

Hugo Camps is 'onzachter': “Onderschat Patrick Lefevere niet. Hij is de Spielmacher van het hele peloton. Hij weet wat hij wil. En hij is geen heilige. Hij kan er serieus in vliegen, op zijn West-Vlaams, met de grofste schuttingswoorden. Hij is gevoelloos voor alles wat zijn winst, zijn ploeg in de weg kan staan. Hij is wat dat betreft een kolonel, een Mussolini in het kwadraat.”

Nou, dan moet er mij de voorbije decennia veel ontgaan zijn. En beseft Camps de draagwijdte van deze quote? Benito Mussolini staat geboekstaafd als een niets ontziende fascist. Patrick zou daarvan het ... kwadraat zijn. Jawadde dadde! Moeten we daarover geschokt zijn of was het 'slechts' prozaïsche vrijheid?

Over Patrick Lefevere meen ik recht van spreken te hebben, ik ken hem al een halve eeuw of vanaf het moment dat hij als nieuweling begon te koersen. Hij was een topper in de jeugdcategorieën maar in de beroepscategorie verging het hem veel minder zodat hij zichzelf buisde als coureur om op zijn 25ste ploegleider te worden bij Marc-Zeepcentrale. Patrick is, wat mij betreft, nog altijd dezelfde. En met hoeveel van zijn renners en hun crew had hij een confict? Ze zijn op één hand te tellen. In zijn team was er nooit een groot verloop. Renners die bij hem vertrokken, deden dat om elders (nòg) meer te verdienen. Patrick hield zich aan het bedrag dat hij binnen zijn budget voor ogen had. Die vertrekkers keerden heel meestal van een kale kermis terug. Zij die in The Wolfpack bleven, gedijen er omdat ze er ondergedompeld worden in een familiale sfeer en vanuit een comfortzone kunnen koersen. Doe het Lefevere maar na om tientallen mensen decennialang de job van hun leven te laten uitoefenen.

Natuurlijk is Patrick Lefevere uit zichzelf fanatiek wanneer het om winnen of verliezen gaat en ook zijn sponsors loeren, zeker in lockdowntijden, over zijn schouder. En hij steigert wanneer zijn koerszonen (zoals Fabio Jakobsen) in gevaar worden gebracht. Dan gaan de verbale remmen helemaal los, hoe zou je zelf zijn?!

Hugo Camps oordeelt dus gratuit over iemand die hij totààl nièt kent.

 

Camps debiteert nog meer selectieve onwetendheid over Wout Van Aert, die hij zowaar té … gulzig vindt. Wat zal hij dan met Remco Evenepoel doen? En waarom heeft hij dan zoveel bewondering voor Rik Van Looy? Liet die misschien meer dan kruimels over voor de anderen? 

“Vereng het peloton niet tot één kampioen”, gooit hij doelend op Wout Van Aert er ook nog tussen. Wat deed / doet hij dan met … Eddy Merckx?!

En hij vindt het veel mooier dat Alejandro Valverde op zijn veertigste een col oprijdt voor een nevenprijs dan dat Wout Van Aert een sprint wint in de Tour.

Klap op de voorpijl is dat hij er prat op gaat een … dopingliberaal te zijn.

 

Ik las Hugo Camps anders wel graag maar na zoveel onzin kan ik hem niet langer ‘au serieux’ nemen. Weer een illusie armer, ze raken stilaan op. In mei 2002 had ik het bijzonder genoegen om met hem in het Casino van Middelkerke een tafel te delen ter gelegenheid van het 90ste verjaardagsfeest van Lomme Driessens. Het voelde geweldig aan om met deze taalvirtuoos te dineren. Vanaf nu zal ik hem helaas nooit meer ‘lezen’ zoals ik het totnogtoe deed.