'Herbenoemd' naar zijn primus inter pares …

 

Amstel Gold Raas

the highlights

 

 

Amstel Gold Raas: een betere woordspeling kun je niet bedenken voor Nederlands enige topkoers.

De Amstel Gold Race kende zijn primeur in 1966. Hij vormt met Gent-Wevelgem, La Flèche Wallonne, de E3 Harelbeke (vanaf 2012) en de Strade Bianche (vanaf 2017) het kwintet dat de vijf monumentale klassiekers het dichtst benadert.

De Zeeuw Jan Raas is soeverein de primus inter pares van Nederlands Limburg.

Nadat hij in 1976 nog werd geklopt door Freddy Maertens won hij vanaf 1977 vier keer op een rij. In 1981 (toen Bernard Hinault won vòòr Roger De Vlaeminck) haalde Jan niet eens het podium, alvorens in 1982 een vijfde keer te winnen en in 1983 afscheid te nemen met een derde plaats.

Deze vijfslager aan zijn vier monumentale klassiekers (Milano-Sanremo 1977, de Ronde van Vlaanderen 1979 en 1983, Paris-Roubaix 1982) toegevoegd promoveren Raas tot dé Nederlandse keizer van de klassiekers die in de E3 Harelbeke een loepzuivere hattrick vanaf 1979 opzette en ook Paris-Tours (1978 en 1981) en Gent-Wevelgem 1981 op zijn palmares inschreef.

Toch is de geschiedenis van de Amstel Gold Race niet geschreven door één iemand. Philippe Gilbert won, in de omgeving waar hij in 2012 de regenboogtrui veroverde, vier keer. Michael Boogerd was nòg alomtegenwoordiger, zelfs al won hij slechts één keer (in 1999 toen hij zowaar Lance Armstrong klopte), werd vier keer tweede en tweemaal derde, één keer vierde en vijfde = tienmaal top vijf.

Joop Zoetemelk, het jaar voordien als wereldkampioen tweede na Michael Boogerd, won in 1987 in zijn 40ste levensjaar.

Eddy Merckx won in 1973 en 1975 (in de regenboogtrui).

Ook Gerrie Knetemann triomfeerde tweemaal met een tussentijd van elf jaar. Zijn overwinning in 1985 had veel meer impact dan die van 1974 omdat die hem te beurt viel twee jaar na een afschuwelijke val tijdens Dwars door België.

Merkwaardig dat zowel vader als zoon van der Poel wonnen: Adrie in 1990, Mathieu in 2019. Na zijn exploten in Waregem en in de Ronde is Mathieu andermaal de uitgesproken favoriet. Wie hem kan volgen, eindigt gegarandeerd dicht bij het 56ste podium.

 

De 55 voorgaande edities (vanaf 1966) leverden op basis van 100 70 50 40 30 25 20 15 10 5 punten aan de respectieve top tien onderstaande ranking op.

 

650	RAAS Jan	Ned.
560	Boogerd Michael	Ned.
500	Gilbert Philippe	B.
365	Zoetemelk Joop	Ned.
360	Rebellin Davide	It.
340	Gasparotto Enrico	It.
315	Knetemann Gerrie	Ned.
315	Valverde Alejandro	Sp.
310	Cunego Damiano	It.
295	Maertens Freddy	B.
295	Mutter Stefan	Zwits.
285	Rooks Steven	Ned.
275	Merckx Eddy	B.
255	Kwiatkowski Michal	Pool
240	Di Luca Danilo	It.
225	Verbeeck Frans	B.
210	Anderson Phil	Austr.
210	Ivanov Serguei	Rus
200	Bartoli Michele	It.
200	Järmann Rolf	Zwits.
200	Kreuziger Roman	Tsjech
195	Armstrong Lance	V.St.
195	Schleck Fränk	Lux.
180	van der Poel Adrie	Ned.
175	Kuiper Hennie	Ned.
170	Gerrans Simon	Austr.
170	Nijdam Jelle	Ned.
170	Planckaert Walter	B.
165	Ludwig Olaf	D.
165	Pintens Georges	B.
160	Gianetti Mauro	Zwits.
150	Steevens Harry	Ned.
145	Vanendert Jelle	B.
140	Hanegraaf Jacques	Ned.
140	Rosiers Roger	B.
130	Alaphilippe Julian	Fr.
130	Hinault Bernard	Fr.
130	Kroon Karsten	Ned.
125	Freire Oscar	Sp.
125	Matthews Michael	Austr.
120	De Wolf Fons	B.
120	Dekker Erik	Ned.
115	Dierickx André	B.
115	Kelly Sean	Ier
110	den Bakker Maarten	Ned.
110	Fondriest Maurizio	It.
110	Moser Francesco	It.
110	Schumacher Stefan	D.
110	Zabel Erik	D.
110	Zberg Markus	Zwits.
105	Fuglsang Jakob	Deen
105	Zberg Beat	Zwits.
100	Bettini Paolo	It.
100	den Hartog Arie	Ned.
100	Maassen Frans	Ned.
100	Reybrouck Guido	B.
100	Riis Bjarne	Deen
100	Roosen Luc	B.
100	Valgren Andersen Michael	Deen
100	Van Aert Wout	B.
100	van der Poel Mathieu	Ned.
100	Van Lancker Eric	B.
100	Van Petegem Peter	B.
100	Vianen Gerard	Ned.
100	Vinokourov Alexandre	Kaz.