Een voorblad-62 ...

 

Remco blijft nieuwe limieten opzoeken  

 

Remco Evenepoel heeft, zoals algemeen verwacht, in de 22,2 km. rond Albufeira (die met zijn 322 hoogtemeters geen eitje was) met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de basis gelegd voor zijn derde eindoverwinning in de Volta ao Algarve. In dezelfde move veroverde hij ook de dagzege, wat ten opzichte van een uitgeruste Filippo Ganna geen evidentie was. Die presteerde ondermaats, niettegenstaande hij meerdere voor hem gestarte renners als mikpunt kon benutten. Het leverde de illustere Italiaan slechts de zesde plaats op in de daguitslag met 48” meer dan Evenepoel, die zijn 52ste uci-zege behaalde waarvan net een kwart in een tijdrit. Remco overrulde in de tussenstand zijn overwinnaar van de tweede dag, de Colombiaan Daniel Felipe Martinez. Remco heeft een voorname veldslag op grandioze wijze gewonnen maar hij houdt wat betreft de afsluitende rit naar Alto do Malhāo best nog een slag om de arm. Daar werd hij, als aanstaande eindwinnaar, derde in 2020 en vijfde in 2022 op korte afstand van zijn voorlopers. Er kan altijd wat gebeuren (de weerbots van gisteren, een complot) maar veel meer kans dat Remco de kaars op de taart zet. Het zou voor Evenepoel meteen de elfde eindzege zijn in een rittenkoers zijn.

Over de tijdrit was overigens nog niet alles gezegd. Het moest er nog bij dat hij voor het vals platbergaf een voorblad-62 aanwendde. Een voorblad-62 verdorie?! Géén primeur, hij ontleende het idee aan Victor Campenaerts. Een voorblad-62 voor het vals plat bergaf, hoe valt dàt te rijmen met souplesse op de hoogtemeters? Het geeft extra aan hoe ultra-veelzijdig Remco wel is, du jamais vu sinon du très rarement vu. 

Vraag is hoe langdurig een jong menselijk lichaam zulke bovenmenselijke wisselingen kan volhouden? Ook daarop zal voorlopig enkel Remco een plausibel antwoord kunnen geven.