Bij het wegvallen van al teveel koersen …

ertevoedekoers legt de vinger in de wonde en suggereert een oplossing

Het al of niet definitief wegvallen van de Trofee van Vlaanderen voor junioren en de Internatie voor elite 2 en beloften in Reningelst heeft bij veel wielerliefhebbers ongenoegen gewekt. 

En voor commotie gezorgd bij Bergdal Reningelst dat het bij monde van Sylviane Desodt, tot nader order, bij een sabbatjaar omwille van grote wegeniswerken wenst te houden. Een definitieve exit is nog niet aan de orde.

ertevoedekoers bij monde van Freddy Deberdt reageert niet op het specifieke Reningelstse maar op het algemene geval waarbij men al te gemakkelijk het financiële als een alibi aanwendt. Volgens Freddy zijn reglementitis en vergrijzing van de besturen de grote boosdoeners. En door Covid-19 waren niet weinig inrichters plots op hun gemak en ook zonder koers in het dorp ging het leven verder.

Een zestal mensen uit de Westhoek met het koershart op de juiste plaats ging er langer lijnrecht tegen die trend in, verenigde zich in ertevoedekoers en vormde een cluster. Vier jaar later zijn ze de trotse organisatoren van drie koersen voor meisjes en jongens junioren (nu zondag 5 maart in de Klijte) en evenveel voor meisjes en jongens nieuwelingen plus het vlaggenschip, een nationale tijdrit voor genoemde categorieën eind april. Het opgehaalde sponsorsgeld belandt in één pot die volgens een objectieve verdeelsleutel wordt aangesproken. Dit bespaart veel tijd en moeite en genereert een gevoel van samenhorigheid. Om daartoe te komen moet men initieel ego’s en tradities opzijschuiven en dat is misschien nog het moeilijkste van al.