Net als Tadej Pogačar blijft hij wèg uit de Strade Bianche …  

Statement van Wout van AERT is totààl misplààtst

Na Tadej Pogačar past ook Wout van Aert voor de 16de Strade Bianche. Laten we duidelijk zijn: het is hun volste recht dat te doen.

Tadej geeft verstek omdat hij ’s anderendaags al aan Paris-Nice begint, Wout omdat hij vorige week ziek(jes) was waardoor hij niet voor de zege in aanmerking denkt te komen.

De Strade Bianche krijgt zo te maken met een onthoofd deelnemersveld want met Wout en Tadej ontbreken twee recente ex-winnaars.  Eigen schuld, dikke bult want hoe kan men het verzinnen om koppig pàl voor Tirreno-Adriatico én Paris-Nice een plaats op de kalender in te nemen? Waarom niet vandaag een plaatswissel doorgevoerd met de Trofeo Laigueglia, de Italiaanse openingskoers?

Wie zaterdag in Siena koerst bevindt zich op 172 km. van Camaiore (de uitvalsbasis van Tirreno-Adriatico) en op 858 km. van La Verrière (département des Yvelines en région Île-de-France), de startlocatie van Paris-Nice, waarvoor Pogačar  opteert, een keuze die moeilijk uit te leggen is.

Wout van Aert dan die volgens de teamleiding van Jumbo-Visma weloverwogen uit de Strade wegblijft omdat hij in Tenerife ziek(jes) na een onderbreking van twee dagen pas op 15 februari doorgedreven kon beginnen trainen. Hij voerde een geslaagde inhaalbeweging uit en door weg te blijven uit de Strade kan hij iets langer finetunen op de Teide.

Het is uiteraard het goed recht van Tadej en Wout om die afweging te maken maar de organisatie van de Strade Bianche zal not amused zijn, zelfs al resten er (in alfabetische orde) met Julien Alaphilippe, Tiesj Benoot, Michal Kwiatkowski, Alexej Lutsenko, Matej Mohorič, Tom Pidcock, Mathieu van der Poel, Aleksandr Vlasov, … voldoende favorieten die wèl meedoen.

 

Is er bij Wout van Aert ook niet vooral het probleem van zijn aangemeten status ten opzichte van de buitenwereld die verwacht dat hij altijd en overal voor de overwinning in aanmerking komt? Hij voelt zich aangesproken en skipt de Strade om beter te zijn in Tirreno-Adriatico die hij rijdt in functie van Milano-Sanremo. Wout bleef ook al weg uit het Vlaamse openingsweekeinde en laat tijdens de tweede helft van april ook de Amstel en Liège-Bastogne-Liège aan zich voorbijgaan. Wat blijft er tenslotte nog over en wat moet je daar als organisator van vinden? Als topcoureur zou enig respect tegenover die actoren niet misstaan!

 

Wat mij bij van Aert extra stoort is zijn uitspraak dat hij enkel wil koersen waar hij (of - in het geval van de Tour - een kansrijkere kompaan) grote kans maakt op de overwinning. Dergelijk dedain liet hij zich ook al ontvallen aangaande het WK tijdrijden in Wollongong. Zelfs een dichte ereplaats is hem kennelijk te min. Met die redenering moeten er in de meeste koersen niet veel coureurs starten. Eén en ander komt uit de mond van iemand die, hoe graag hij het ook anders had gewild, nog maar één van de vijf monumenten heeft gewonnen en die op zijn 28ste nog geen wereldkampioen werd.

 

Eén en ander brengt mij naadloos bij twee tegengestelde quotes:

1) “Deelnemen is belangrijker dan winnen”, ik denk dat men baron de Coubertin op het einde van de 19de eeuw verkeerdelijk geïnterpreteerd heeft en dat hij eigenlijk bedoelde: Deelnemen is essentiëler dan winnen.

2) “Winning isn’t everything, it's the only thing”, orakelde voetbalcoach Vince Lombardi.

Wout van Aert zegt het hem met andere woorden na. Indien dat het evangelie van de koers is dan moeten we voortaan slechts een minimaal aantal deelnemers laten meedoen maar zelfs dan zal er slechts één van die kanshebbers kunnen winnen terwijl er negen keer zoveel voor de top tien in aanmerking komen. Ik pleit bij deze voor het eerherstel van de ereplaats! En laat er maar 150 à 200 starten!