En al zeker vandaag niet ...

 

GENT-WEVELGEM

is géén loutere vluchtkoers meer

Gent-Wevelgem ontstond in 1934 met Gerhard Margodt en Georges Matthys als créateur-fondateurs. Op Paris-Tours na werd aan geen enkele topkoers meer gesleuteld als aan de vlasklassieker, zelfs het vlas is er amper nog. 

Het leken wel ‘variaties zonder thema’: wijzigende startlocaties, al of niet via de Noordzeekust naar de Vlaamse hellingen, ommetjes naar de Franse Ardennen en in 1957, 1958 en 1959 met de Omloop Het Volk verbonden in de Trofee van Vlaanderen.

Gent-Wevelgem nam na de Tweede Wereldoorlog een hoge vlucht. Toch bleef het vooral een thuiskoers die vooral door Vlamingen gewonnen werd en niet van de minsten tussen wie enkel Roger De Vlaeminck (wel viermaal tweede) ontbreekt.

Zes renners wonnen driemaal maar niemand scoorde een loepzuivere hattrick: Robert Van Eenaeme, Rik Van Looy, Eddy Merckx, Mario Cipollini, Tom Boonen en Peter Sagan. Ook Marcel Kint, Raymond Impanis (2), Noël Foré, Leon Van Daele, Benoni Beheyt, Herman Vanspringel, Walter Godefroot, Freddy Maertens (2) en Wout van Aert waren evidente winnaars.

Rolf Graf (1954) en Jacques Anquetil (1964) werden de meest verrassende buitenlandse laureaten. Toen Bernard Hinault in 1977 als célèbre inconnu won, zat men in zak en as tot hij vijf dagen later ook Liège-Bastogne-Liège won. Met Francesco Moser(1979) en Sean Kelly (1988) werden nog twee van de tien beste naoorlogse toppers gehuldigd.

De weersomstandigheden brachten Gent-Wevelgem wel eens in verlegenheid maar nooit klein. Freddy Maertens (1975) en Ferdi Van den Haute (1978) wonnen edities in de sneeuw, Luca Paolini (2015) in de orkaan.

Een vrolijke anekdote uit 1945, toen Gent-Wevelgem … 29 juli als datum had. Briek Schotte werd na meerdere bandbreuken tot opgave gedwongen en reed met de fiets naar huis. Hij passeerde in Olsene en zag dat er daar een koers werd georganiseerd. Hij schreef zich prompt in én won!

Gent-Wevelgem is niet langer in de private handen van de tweespan Gheysens-Langedock. Interne disputen tussen de beide families zouden aan de basis liggen van deze exit, waarop Flanders Classic geamuseerd toekeek om er met weinig weerstand beslag op te kunnen leggen. De macht van de mastodont inderdaad, al gebiedt de eerlijkheid ook te stellen dat Flanders Classic indertijd het voortbestaan van de Vlaamse koerslente heeft geconsolideerd. 

 

Het organisatiecomité van Gent-Wevelgem heeft er het volste vertrouwen in dat de kwaliteit van de organisatie en de eigenheid van de koers in en om Ieper en Wevelgem zullen bewaard blijven. Een voortvarende conclusie als je het mij vraagt want zie maar wat er, om het smeer, met de Ronde van Vlaanderen gebeurd is: voor de start naar Antwerpen uitgeweken (voortaan in een beurtrol met Brugge) en de Muur én de Paddenstraat uit het traject gehaald. 

Zou je helemaal durven uitsluiten dat men op termijn Wevelgem als aankomstplaats inruilt voor het ambitieuze en dus opbiedende Ieper? Gent-Wevelgem zou dan … Ieper-Ieper heten.

Voor de 85ste editie worden in Flanders Fields zware weersomstandigheden in uitzicht gesteld maar zo erg als in 2015 zal het wel niet worden toch? Of het daarom het grote rendez-vous wordt van de sprinters (bij wie Arnaud De Lie, Tim Merlier en Jonathan Milan aansluiten) durf ik sterk te betwijfelen. Brugge - De Panne bracht, qua weersomstandigheden, een voorproefje met zowaar Jasper Philipsen die de koers opentrok én afrondde. Dit scenario kon zich wel eens in de overtreffende trap herhalen maar dit keer zijn er ook titelverdediger Biniam Girmay, Sören Kragh Andersen, Filippo Ganna, Alexander Kristoff, Stefan Küng, Christophe Laporte, Matej Mohoric, Mads Pedersen, Magnus Sheffield, Jasper Stuyven, Sep Vanmarcke, Tim Wellens én bovenal Wout van Aert.