De zoete wraak van Roberto Ferrari
Dekselse Roberto Ferrari toch. In de straten van Horsens, op de derde Deense dag van de 96ste Giro, dwarste hij als een voetzoeker op wielen een peloton op kruissnelheid. Hij knalde pardoes tegen Mark Cavendish aan. De wereldkampioen kwam zwaar ten val en in zijn plaats won Matthew Goss. De gebeten hond werd gedeclasseerd maar nièt uitgesloten en dat leek nog de zwaarste straf want zo werd hij blootgesteld aan de wraak van het peloton. Tijdens de eerste dagen op Italiaans grondgebied hield hij zich wijselijk gedeisd in de massaspurten maar niet meer in die van Montecatine Terme, waar Mark Cavendish door een uitschuiver van Sacha Modolo uit zijn ideale uitgangspositie gehaald werd. Ferrari zag het gebeuren, hij manoeuvreerde zich behoedzaam voorbij de clash, sloeg een kleine kloof die door niemand nog overbrugd werd.
De inmiddels 29-jarige Ferrari moest vier seizoenen de wachtkamer in bij kleinere ploegen. Toen hij in 2010 de G.P. van Lugano en de Giro del Friuli won, kon men nog moeilijk aan hem voorbij. Bij  Androni Giocatolli kwam hij beter terecht. Hij bedankte met twee dagzeges in San Luis (Argentinië). Op zijn 28ste mocht hij eindelijk aanzetten in de Giro. Hij deed er alles om dat al meteen met een dagzege te honoreren. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, hij bleef vijf keer steken tussen de derde en de vijfde plaats. Uitgesteld zou niet niet verloren zijn en dus begon Roberto Ferrari nog gretiger aan zijn tweede Giro. Te gretig zelfs maar op de elfde dag haalde hij zijn gram. Iets zegt mij dat daar nog een voltreffer bijkomt omdat hij het hooggebergte beter verteert dan de notoire spurters voor zover dat die de Giro al zouden uitrijden.