Thomas De Gendt nu reeds levende legende
Grootste onderscheiding zat er dan toch niet in. Daarvoor moest alles in de perfectste plooi vallen. Thomas De Gendt had zijn lot niet helemaal in eigen handen en niet alle omstandigheden aan zijn kant. Na zijn delirium op de Stelvio moest hij als enige goed geklasseerde met de wagen in plaats van met de helikopter naar zijn hotel. Het kostte hem drie kostbare uren recuperatie. Maar Thomas zal er niet om malen: een heroïsche én historische dagzege die hem naar het eindpodium voerde, waarvan hij zelfs over de hele lengte van zijn loopbaan amper durfde van te dromen.
Ryder Hesjedal, die in de lange (42,5 km.) tijdrit van de Tour 2011 te Grenoble nog 3'27" inboette op De Gendt, reed in Milaan, op het roekeloze af, de tijdrit van zijn leven en zat nooit schoner op zijn fiets. De 31-jarige Canadees heeft afgelopen winter hard aan zijn pijnpunt gewerkt. Ook Joaquin Rodriguez bevestigde zijn enorme progressie in deze discipline maar deed over de (naar 28,2 km. ingekorte) afstand toch nog 55" meer dan Thomas De Gendt maar zijn tweede plaats, die hem wel de pole position in de UCI - World Tour oplevert, was nooit in het gedrang. Michele Scarponi was dus voor Thomas De Gendt de challenger, die hij overtuigend (53") klein kreeg. Thomas was op de slotdag sterk maar niet uitmuntend, dat kon je ook bezwaarlijk verwachten op zijn day after.
Hij zal ootmoedig toegeven dat hem in de 96ste Giro niet meer toekwam dan de derde eindplaats. Hij beschikte ook niet bepaald over het sterkste team, dat bracht de ploegentijdrit al meteen aan het licht. In Verona werd hij met Vacansoleil-DCM zeventiende op tweeëntwintig. Over de 32,2 km. deed het zowat 1'10" meer dan het winnende Garmin-Barracuda en 1'09" meer dan Team Katusha. Het zette Thomas meteen in de luwte, volgens hem het ideale recept om er in een grote ronde sereen alles voor doen zonder expliciet met de uitkomst bezig te zijn. Ook tijdens de volgende veertien dagen kon De Gendt geen enkele keer tijd terugnemen op Hesjedal noch Rodriguez. Op Alpe di Pampeago reden zij, en nog enkele anderen, zelfs dikke minuut van hem weg. Toch schoof hij in de tussenstand een plaatsje dichter maar behalve John Gadret (-4") zou hij de zes anderen niet meer kunnen passeren. Thomas leek in verval en aan de vooravond van de koninginnenrit was dat geen prettig vooruitzicht. Zelfs een nog altijd toe te juichen top-tien leek in het gedrang. De Mortirolo en de Passo dello Stelvio werden evenwel zijn hemel in plaats van zijn hel. Wat er hem de komende jaren ook nog te beurt valt, géén koersdag zal nog meer en beter worden dan zaterdag 26 mei 2012 wanneer hij zijn naamkaartje op de Stelvio neerpootte naast dat van Fausto Coppi (1953), godbetert Aurelio Del Rio (1956), Charly Gaul (1961), Graziano Battistini (1965), Jose Manuel Fuente (1972), Jean-René Bernaudeau (1980), Franco Vona (1994) en zowaar Jose Rujano (2005). Enkel een eindzege in een grote ronde kan Thomas' exploot op de Stelvio ooit nog overtreffen maar de mogelijkheid dat dit gebeurt, wil De Gendt zelfs niet uitgesproken hebben.
De komende weken zullen vooral maar niet uitsluitend (de training wordt zeker niet versmaad) in het teken staan van zijn huwelijk op zaterdag 30 juni met Evelyn (zus van Davy) Tuytens, zowaar op de dag dat in Luik/Liège/Luttich/Liegi de 99ste Tour begint. Die zogezegd slechte planning van dé dag van zijn leven heeft hem een andere topdag opgeleverd, want de Giro was zijn alternatief voor de afgeblazen Tour. Vanaf 18 augustus is er de Vuelta, die hij in dezelfde geest als de Giro zal aanpakken maar waarin anderen de verwachtingen onnodig hoog zullen spannen. Thomas zal zich evenwel niet laten opjagen maar de innerlijke rust van de outsider bewaren om vanuit de luwte op te rukken, zo is hij op zijn best. Hopelijk mag hij dat doen met dezelfde ploegleiding als in de Giro.