Het werd hoogtijd voor Matthew Goss
Matthew Goss (b)leek almaar minder een sieraad op het uitpuilende palmares van Milano-Sanremo. Die highlight kon hij in 2011 enkel waarmaken met een dagzege in de Tour of California en bijna één in de Tour de Suisse (tweede in Schaffhausen na Peter Sagan) en in dé Tour (tweede in Lisieux na Edvald Boasson Hagen). En in Kopenhagen werd hij eveneens tweede in het die naam onwaardige wereldkampioenschap, waar hij het verzuimde "de deur dicht te doen" vòòr Mark Cavendish, die hij kennelijk liever in de regenboogtrui zag dan Andre Greipel.
Toch was één en ander niet voldoende voor een gerijpte bolide 2012 leek amper anders te worden dan 2011. Matthew leek het winnen nog meer verleerd. Eerst verkeek hij wenkende kansen op het podium van Milano-Sanremo (15de) en van Gent-Wevelgem (12de). Vervolgens liet hij zich driemaal ringeloren in de Ronde van Turkije, tweemaal in Alanya (door Theo Bos respectievelijk Andre Greipel) en tenslotte in Kusadasi (Sacha Modolo). Veel werd goedgemaakt op de Deense slotdag van de Giro in Horsens, al kwam het hem daar goed van pas dat Mark Cavendish door de fietsende voetzoeker Roberto Ferrari de zegepas werd afgesneden.
Meteen heeft Goss de Orica met bijgekleurde GreenEdge - wimpel ook in Denemarken neergepoot. Eerder viel dat de nieuwe sponsor vooral te beurt in het thuisland Australië en in Italië, met Simon Gerrans' triomf in Milano-Sanremo.
Bij ontstenis van een valabele klassementsrenner zal Orica-GreenEdge verder op dagzeges mikken. Een volgend succes voor Matthew Goss behoort dus tot de mogelijkheden. Veronachtzaam in dat verhaal evenwel Jens Keukeleire niet want ondanks hand- en spandiensten aan zijn kopman Goss werd hij 32ste in Herning en 22ste in Horsens.