Ismaïl N'Diaye boft dat hij geen ... coureur is
Ismaïl N'Diaye, een 28-jarige Senegalese middenvelder die na de competitiematch van zijn ploeg KV Kortrijk tegen A.E.C. Mons op 11 februari betrapt werd op doping, komt weg met een berisping. Hij riskeerde nochtans een zware boete en een schorsing van twee jaar want het betrof effectief een positieve controle en geen geval van problemen met whereabouts, waaraan Xavier Malisse en Yanina Wickmayer al eerder ontsnapten.
Ook Ismaïl N'Diaye ontkomt. Moest hij voor mij (zwaar) gestraft worden? Néén, indien zijn goeder trouw bewezen en dat zal dus wel. Het VDT (Vlaams Dopingtribunaal) was van oordeel dat Ismail het product niet gebruikte om zijn prestaties op het veld te verbeteren noch om het gebruik van andere middelen te maskeren. In dat geval is de juiste beslissing genomen.
Stel evenwel dat een koersende leeftijdsgenoot (zoals Gaetan Bille, Gert Dockx, Jens Keukeleire, Klaas Lodewyck, Dennis Vanendert, Sep Vanmarcke,...) hetzelfde voorheeft, zouden zij met hetzelfde begrip en identieke omzichtigheid zijn ontkomen?
De dopingbestrijding mag inderdaad geen heksenjacht zijn. Doping moet in de kiem gesmoord worden. Vooral aan de koersende jeugd moet men laten weten dat het misbruik van stimulerende middelen "not done" is.
Retorische vraag: werd er vorige zondag een medische controle georganiseerd na afloop van het kampioenschap van België voor junioren in Heusden-Zolder? Kennelijk wel, maar deze zouden nog vaker en ook op minder voorspelbare momenten (zelfs in het regionale circuit) moeten gebeuren.