Thomas De Gendt (b)lijkt de hoge verwachtingen in te lossen
Op de openingsdag van de Ronde van België (met een overwinning van Andre Greipel, een aangekondigde kroniek) begon ook de 96ste Giro, die eigenlijk al zestien ritten bezig was.
De eerste zes van de vice-koninginnenrit zijn nagenoeg ook de eerste zes van de tussenstand, enkel Benat Intxausti geraakte er nog tussen. Toch is het aantal kandidaten op de eindzege gereduceerd tot de vier (Rodriguez, Hesjedal, Basso en Scarponi) die binnen anderhalve minuut geklasseerd staan, de anderen tellen minstens dubbel zoveel achterstand. Joaquin Rodriguez behaalde een tweede dagzege maar komt daarmee geen stap dichter bij de eindzege, wel bij die met de punten waarin hij nadert tot op één eenheid van Mark Cavendish, voor wie een eventuele vierde dagzege morgen niet zal volstaan want daarna volgen nog twee zware bergritten, waarna de Spanjaard meer punten zal totaliseren dan de regérende wereldkampioen. Ryder Hesjedal leek de beste zaak te hebben gedaan, als de theoretische beste tijdrijder consolideerde hij zijn ideale uitgangspositie. Ivan Basso liet zijn discipelen tevergeefs zwoegen om zijn rivalen af te matten maar dat bekocht hij bijna zelf en Michele Scarponi toonde zich karaktersterk nadat hij meermaals door krampen overvallen werd. Benieuwd hoe die verhoudingen zich nog vertekenen op vrijdag en vooral op zaterdag met de koninginnenrit naar de Passo dello Stelvio na de al even gevreesde Mortirolo.
De top-tien wordt vervolledigd door overwegend onverwachte namen, die refereren naar de schrale bezetting van de 96ste Giro. Rigoberto Uran werd door Johan Bruyneel aangewezen als de runner up onder de klassementsrenners, de feiten stellen hem alweer in het gelijk. Benat Intxausti, ooggetuige bij het smartelijk ongeval van zijn boezemvriend Xavier Tondo, is daarin het lelijke eendje want indien hij in zijn vorige grote ronden al niet opgaf dan eindigde hij niet bij de eerste vijftig. Domenico Pozzovivo, dagwinnaar in Lago Laceno en ook bijna dertig, lijkt zijn negende plaats van 2008 te kunnen verbeteren. Paolo Tiralongo, bijna vijfendertig en nooit dichter dan vijftiende (in 2005) pareerde een tik. Sergio Luis Henao, een bijna 25-jarige nog onbekende Colombiaan en aan zijn eerste grote ronde toe, lijkt gemaakt voor dit werk. En dan is er last but not least Thomas De Gendt, die onze verwachtingen inloste en van de twaalfde naar de negende plaats oprukte. Indien hij in de twee restérende zware bergritten standhoudt dan kan hij in de afsluitende tijdrit rond Milaan een gooi doen naar de top-vijf, waarvan hij op dit moment hoguit honderd seconden verwijderd is. "Als" doet altijd mee maar heeft nog nooit een koers gewonnen, zou Rik Van Looy daarvan zeggen. Wat er evenwel ook gebeurt (en zelfs al incasseert hij nog een nooit uit te sluiten patat) Thomas' Giro kan  reeds lang niet meer stuk en lijkt hoe langer hoe meer tot de tweede Vlaamse klassementsrenner naast Jurgen Van den Broeck te ontwikkelen. De Gendt rijdt ook nog de Vuelta want in de begindagen van de Tour treedt hij in het huwelijk. Een zogezegd ongelukkige planning waarvan hij almaar minder spijt heeft.
Zoveel spijtiger is de dreiging van een weer ersatz-winnaar van de bergprijs met de weliswaar verdienstelijke Matteo Rabottini, dagwinnaar op Pian dei Resinelli. In de tussenstand staat hij 55ste op 1u.20'53" van Joaquin Rodriguez. Rabottini puurde zijn punten uit twee vrijgeleides. Zijn goed recht natuurlijk maar niet sportief allesbehalve hoogstaand. Wanneer zegeviert in deze de logica en kent men de punten van de bergprijs toe volgens de tijdopname op de cols? Met de beschikking over transponders is dat een koud kunstje.