Onverkwikkelijke Balense story in de Tour de Himmelfart
In de Tour de Himmelfart, waaraan ze de jongste jaren telkens rimpelloos deelnamen en met nogal wat vette prijzen aan de haal gingen, hebben de Belgische nieuwelingen en meer bepaald die van Balen B.C. een onverkwikkelijke story op hun dak gekregen. 
Hun Nederlander Pascal Eenkhoorn, ook een begenadigd veldrijder, had bij de eerstejaars drie van de vier ritten (waaronder de tijdrit) gewonnen en leidde afgetekend in de tussenstand alsook in de bergprijs. Dat stak de Deense wedstrijdjury, die voor de helft bestond uit leden van Herning CK, danig de ogen uit. De derde dagzege van Eenkhoorn werd voorafgegaan door een valpartij, waarvoor Pascal verantwoordelijk werd gesteld. Dit was volkomen uit de lucht gegrepen, getuigden ook de meespurtende renners van C.T. Menen. Toch werd de Nederlander van Balen B.C. gedeklasseerd als winnaar van de rit en uitgesloten van deelname aan de afsluitende etappe zodat hij in de tussenstand verdrongen werd door Mathias Norsgaard Jörgensen, inderdaad uitkomend voor Herning CK of wat had u anders gedacht?
Balen B.C. weigerde deze onrechtvaardigheid te ondergaan en trok ook zijn andere discipelen Vincent Blancke, Daan Farrazijn, Jens Van den Wouwer, Gilles Van der Auwera en Yannick Versavel niet zonder spijt uit de wedstrijd terug. In hun verhaal van "samen uit, samen thuis" volgden de tweedejaars Charlie Arimont, Jens Berckmans, Steff Cras, Kevin Heylen, Ruben Van Bouwel en Jens Verheyden in hun kielzog en verlieten op hun beurt uit de koers. De Denen mochten ze hebben, hun Pyrrusoverwinningen.
Naderhand kon op de website van de organisatie gelezen worden dat Pascal Eenkhoorn volledig werd uitgesloten omdat hij verbaal door het lint was gegaan en dat hij daarbij zelfs de Deense politie viseerde. Het was vooral dat laatste wat men niet kon hebben. 
Er zal dus bijzonder veel diplomatie nodig zijn om Balen B.C. ooit nog terug te zien op het Deense hoogfeest van de koers tijdens het verlengde weekend van Hemelvaart.
...
Het voorval gelijkt een beetje op hetgeen de Belgen in de Tour de France van 1937 overkwam. Roger Lapébie werd er enorm bevoordeeld door de wedstrijdjury. Zo werden zomaar de geplande ploegentijdritten zonder boe of ba afgeschaft omdat de Belgen daarin erg goed waren.  De 23-jarige Gino Bartali had in de Alpen de gele trui veroverd maar moest na een val opgeven. Sylvère Maes, de winnaar van 1936, nam de leiding over. Zijn belangrijkste concurrent werd de Fransman Roger Lapébie. Maes kreeg stuitend te maken met het Franse chauvinisme en werd overdreven bestraft voor lichte overtredingen, Lapébie viel net het omgekeerde te beurt. Pertinent was dat Maes bij een spoorwegovergang met dichte slagbomen werd geconfronteerd terwijl er géén trein op komst was. Nog het ergst van al was het gedrag van de Franse fans, die Maes en zijn kompanen uitscholden én fysiek aanvielen. In Bordeaux verliet de volledige Belgische ploeg de 31ste Tour, die Roger Lapébie aldus een Pyrrusoverwinning zou opleveren. De Fransen hielden vol dat Lapébie hoedanook Maes zou verslagen hebben. Sylvère werd naar verluidt in eigen land nog hartstochtelijker toegejuicht dan bij zijn ware triomfen in 1936 en 1939.