Trouble in Paradise ?!
Heusden-Zolder - zondag 27 mei bracht tenslotte een verblijdende wielerdag met het spetterende en supersonische kampioenschap van België van de  jongens. Niets wees er aanvankelijk op dat het nog zo'n gunstige wending zou nemen.
De toeschouwers, die grif acht euro neertelden, werden op zoek naar een valabele parkeerplaats door de geïrriteerde politionele ordediensten van het kluitje naar het riet gestuurd, zo ook de zeldzame supportersbussen.
Géén kwaad woord over het inrichtende wielerclub Chasse Patat behalve dat ze - allicht op andermans commando - de betalende toeschouwers aan één aankomstzijde deed wijken voor de veel plaats innemende VIP-tent. Van rijke tafelen was daar overigens geen sprake. Die zijn kennelijk afgeschaft (een wijze beslissing!) en dat had ik moeten weten, mijn oprechte excuses voor deze al bij al lelijke uitschuiver. Die koerswijziging was ook te merken aan de geringe opkomst van de bobo's en de pipo's en hun aanschurkend gevolg. Een achterpoortje om ze, met de rug naar de renners, binnen te laten was niet nodig. Vooral de vrouwelijke touch ontbrak in de free drink&tapas - zone. Hoe zou dat toch komen?
De voormatch van de vrouwelijke juniores was ronduut slaapverwekkend. De jonge meisjes, chapeau nochtans dat zij voor deze loodzware sport kiezen, leden aan koudwatervrees en enkel de spannende finale kon iets maar niet alles goedmaken. De aansluitende cérémonie protocolaire lagin dezelfde lijn en verliep overigens in een bedrukte stemming. Tot overmaat van ramp mislukte een dubbele poging om de nationale hymne te laten weerklinken. Het had veel van twee keer ... één minuut stilte. De eerste minister van het wielrennen kon er niet om lachen en maande de luttele jongens van de schrijvende pers om dat publiek geheim uit te lekken. Aangezien ik niet tot de pers behoor maar wel tot het klootjesvolk werd mij dit niet gevraagd en dus doe ik dat graag uit eigen beweging. Een sneer naar de club die weliswaar in de fout ging maar die toch een respectabel bedrag neertelde om dit kampioenschap vrijwel feilloos te "mogen" organiseren.
Er was één en ander aan voorafgaan. In de VIP-tent ontspon er zich een vlammende discussie over het (niet) gevoerde beleid tussen Swa Vercammen (de nog altijd geschorste maar in beroep gerecupereerde voorzitter van Wielerbond Vlaanderen) en Tom Van Damme, die binnenkort zijn tweejarig nationaal voorzitterschap viert (of betreurt?). Allerlei verwijten, zelfs doorspekt met het begrip "ontslag", vlogen in het rond. "Ik spring uit mijn vliegmachien". Doèn jongens! Vraag is wie dat, in het licht van de federalisering, bij wie dat kan afdwingen. Zou er revolutie op til zijn? Dit heerlijk verbaal duel tussen de eerste minister en de minister-president van de koers, werd na afloop van de mislukte cérémonie protocolaire van de meisjes in de schaduw van een klein tentje iets discreter werd voortgezet.
Het is langer geweten dat de KBWB-RLVB niet opgezet is met het doen en laten van Wielerbond Vlaanderen. Zou de ene partij de ... voogdij over de andere hebben? Om daar wat aan te doen werd de in Heusden-Zolder spoorloze Hans Vandeweghe, goede vriend van ... Tom Van Damme, bij Wielerbond Vlaanderen tot grote ergernis van de daar gestelde lichamen in de maag gesplitst als chef de bureau. Van Damme heeft altijd volgehouden dat hij met die coup-de-théâtre niets te maken heeft. Nice try, mister Tom! Kennelijk heeft die ingreep nog niet het gewenste effect geressorteerd en wil men nu een stroomversnelling toedienen.Vandaag, zowaar op sinksenmaandag, zouden al eerste knopen doorgehakt worden. Morgen, overmorgen dus of is het zo hoogdringend? Worden die ingrepen even (sic) doortastend als die van de VN in Syrië? Neen, nòg minder want tenslotte zijn partijen partners in crime of frère-ennemis zoals je wil.